اختلالات ناشی از مصرف مواد صنعتی

به طور کلی بیشترین نرخ شیوع مصرف مواد در جهان میان افراد سنین 18 تا 25 سال دیده می‌شود؛ حشیش پرمصرف‌ترین ماده مخدر میان جوانان است. برآورد می‌شود که در سال 2018 در سطح جهان 13 میلیون مصرف‌کننده سال گذشته همه انواع مواد مخدر در میان دانش‌آموزان 15 تا 16 ساله وجود داشته است و 11.6 میلیون نفر آنها در سال پیش از آن حشیش مصرف کرده بوده‌اند. این میزان معادل شیوع سالانه 4.7 درصدی مصرف حشیش در میان این گروه سنی است و این نرخ شیوع بالاتر از جمعیت عمومی 15 تا 64 ساله (3.9 درصد) است. مصرف سال گذشته حشیش در میان جوانان 15 تا 16 ساله در اقیانوسیه، قاره آمریکا و اروپا بالا است (به ترتیب 17.8، 12.1 و 11.7 درصد).

همچنین،  مصرف روان‌گردان‌ها میان جوانان مصرف کننده مواد بسیار بالا است. به عنوان مثال مصرف اکستازی به ندرت توسط افراد مسن و کهنسال گزارش شده، در حالی‌که در میان جمعیت جوان شیوع بسیار بالایی دارد. در سال‌های اخیر صدها ماده روانگردان جدید (NPS) ساخته شده‌ است که بیشتر آنها محرک هستند؛ آگونیست‌های مصنوعی گیرنده کانابینوئید در مقام بعدی قرار می‌گیرند، در حالی که تعداد فزاینده‌ای از این روانگردان‌ها اوپیوئیدها (آنالوگ‌های فنتانیل یا اوپیوئیدهای تحقیقاتی) هستند. مواد روانگردان جدیدی که در گروه اثر مشابه مثلاً محرک‌ها جای می‌گیرند طیف گسترده‌ای از مواد شیمیایی را در بر دارند؛ بنابراین تأثیرات آنها همچنان غیرقابل پیش‌بینی است و گاهی عواقب بسیار وخیمی برای سلامت مصرف‌کننده در پی دارند که مرگ از آن جمله است.

بیشتر مواد روانگردان جدید موقتی و زودگذرند و غیر از مصرف در میان برخی گروه‌های حاشیه‌نشین مصرف‌کننده مواد مخدر، جایگاه خاصی در بازار مواد مخدر برای خود نیافته‌اند. با این حال، الگوهای مصرف این مواد به ویژه آگونیست‌های مصنوعی گیرنده کانابینوئید در میان گروه‌های حاشیه‌نشین، آسیب‌پذیر و دچار محرومیت اجتماعی از جمله افراد بی‌خانمان و کسانی که در زندان‌ یا دوره عفو مشروط هستند، مشاهده شده است.

مصرف مواد مخدر به ویژه وقتی به صورت اختلالات مصرف درآید می‌تواند بر رشد اجتماعی افراد مصرف‌کننده نیز تأثیر بگذارد. این اختلالات با محرومیت اجتماعی از جمله سطح تحصیلات پایین، افزایش دشواری در یافتن شغل و حفظ آن، و بی‌ثباتی مالی و فقر ارتباط دارند. علاوه بر این، مصرف آسیب‌رسان مواد مخدر می‌تواند فراتر از افراد بر سلامت و بهزیستی دیگران از جمله خانواده‌ها، همسایگان و به طور کلی جامعه تأثیر بگذارد؛ این تأثیر همان‌گونه روی می‌دهد که والدین، ​​خانواده و همسایگان/محله‌ها بر الگوهای آسیب‌رسان مصرف مواد مخدر و وابستگی به آنها اثر می‌گذارند.