رقابت تریاک و افراط گرایی در افغانستان
پس از بیش از 20 سال درگیری در افغانستان، خروج نیروهای تحت رهبری ایالات متحده همزمان با افتادن کنترل کشور به دست طالبان موجب به وجود آمدن یک بحران انسانی می شود.
هروئین، مورفین، تریاک، حشیش و خشخاش در سال های اخیر بیشتر به نفع طالبان بوده و این بدان معناست که افغان های بی بضاعت برای بقا به تجارت تریاک وابسته خواهند بود.
رونق تریاک در افغانستان در دهه 1980 آغاز شد، وقتی که قاچاقچیان مواد مخدر از هرج و مرج به وجود آمده پس از حمله اتحاد جماهیر شوروی در سال 1979 به این کشور استفاده کردند.
اما ژنرال تامي فرانكس فرمانده نيروهای آمريكايی در افغانستان در سال 2002 خاطر نشان کرد که “ما یک گروه ضربت مواد مخدر نیستیم و این مأموریت ما نیست. ” این پیامی به اربابان تریاک بود که از طالبان حمایت نکنند زیرا ایالات متحده قصد دخالت در تولید را نداشت.
اطلاعات غلط خطرناک است. از آن موقع تا حال ما با حقایق و تخصص با آن مبارزه می کنیم، دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد مواد افیونی افغانستان را مورد تجزیه و تحلیل و نظارت قرار داده است.
طالبان به همان اندازه که خود را به عنوان شبه نظامیان اسلام گرا توصیف کرده ، قاچاقچی مواد مخدر نیز هست. طالبان متعاقب تبلیغ قرآن، در ظاهر با مصرف و پرورش مواد مخدر مخالف است. اما گرچن پیترز، نویسنده، در کتاب خود بذر وحشت: چگونه طالبان و القاعده به وسیله هروئین حمایت مالی می شوند، توضیح می دهد که ممنوعیت کشت خشخاش توسط طالبان در سال 2001 صرفاً تاکتیکی بود. وی تصریح کرد که ” افغانستان بدون تریاک نمی تواند زنده بماند. این صنعت در حالی که افغانستان را می کشد از طرفی هم تعداد زیادی از مردم را زنده نگه می دارد. ”
یک اقدام طالبان؟
ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان در اولین کنفرانس مطبوعاتی خود درخواست “کمک بین المللی” برای ارائه محصولات جایگزین خشخاش به کشاورزان کرد. اما ناتو، سازمان های غیردولتی و سازمان ملل متحد در از بین بردن وابستگی افغانستان به کشت خشخاش موفق نبوده اند.
مجاهد وعده داد که دولت جدید افغانستان را به یک دولت نارکو تبدیل نخواهد کرد. با این حال به نظر می رسد که این تعهدات صرفاً ترفندی از سوی رهبران جدید طالبان است که می خواهند خود را میانه رو جلوه دهند. مجاهد هنوز توضیح نداده که چگونه این گروه اسلام گرا تریاک را که منبع اصلی تامین بودجه آنها است، ممنوع می کند.
در این میان جاناتان گودهند، متخصص تجارت بین المللی مواد مخدر در مدرسه مطالعات شرقی و آفریقاییِ لندن اظهار داشت که طالبان متوجه شده که وعده ممنوعیت هروئین می تواند حمایت بین المللی را جلب کند.(م.م)
به احتمال زیاد ، افغانستان همچنان یک تامین کننده بزرگ مواد مخدر غیرقانونی باقی خواهد ماند و بیش از 90 درصد هروئین جهان را تولید می کند. همچنین کنترل کشور به طالبان امکان دسترسی به خطوط هوایی ، بروکراسی دولتی و بانک ها را می دهد و تجارت تریاک و پولشویی را تسهیل می کند.
در شرایطی که طالبان ، جنگسالاران و مقامات فاسد دولتی برای کسب سود و قدرت مواد مخدر رقابت می کنند ، این امر به بی ثباتی بیشتر در کشور دامن خواهد زد.
افزایش دسترسی به هروئین تولید شده توسط طالبان و پیامدهای آن
هروئین طالبان کارتل های مواد مخدر کامورا ، ‘ندرانگتا و کوزا نوسترا’ در ایتالیا ، کارتل های روسی و اکثر سازمان های توزیع کننده در ایالات متحده را تامین می کند.
اخیراً ، قاچاقچیان با انجام آزمایش هایی به این نتیجه رسیده اند که افدرا ، گیاهی که معمولاً در افغانستان یافت می شود ، می تواند جزء مهمی از مت آمفتامین ، که به آن “مت کریستال” نیز می گویند ، را تشکیل دهد.
اعتیاد به مواد مخدر در افغانستان یک اپیدمی نادیده گرفته شده اما رو به رشد است. با شیوع پاندمی کووید-19 در سال 2020 ، کشت خشخاش 37 درصد افزایش یافت.
شرکتهای دارویی مجاز نیز تریاک را از تولیدکنندگان دارای مجوز خریداری می کنند که به طور فزاینده ای از شرکتهای هندی خریداری می کنند که مستقیماً از افغانستان منبع می گیرند. این بدان معناست که طالبان در تعیین نوع مسکن ، داروی بیهوشی و داروهای روانپزشکی در سراسر جهان نقش دارند.مواد ن
