ماده توهم‌زای کاکتوس پیوت (مِسکالین)
پیوت با نام علمی لوفوفورا ـ ویلیامسیه یک کاکتوس کوچک بدون خار و ساقه است که عنصر فعال اصلی این کاکتوس مِسکالین هالوژنیک به حساب می‌آید.
ماده مسکالین هم بطور مستقیم از این کاکتوس قابل استخراج بوده و هم بطور مصنوعی در آزمایشگاه های صنعتی قابل تولید میباشد.
درگذشته پیوت به عنوان بخشی از آیین‌های مذهبی سنتی توسط بومیان شمال مکزیک و جنوب غرب آمریکا به ویژه تگزاس مورد مصرف قرار می‌گرفت.
این گیاه به سه رنگ آبی، سبز، زرد و یا بصورت ترکیبی از دو رنگ قرمز و سبز در طبیعت یافت میشود. بخش فوقانی این کاکتوس تاج کاکتوس نام دارد و بیرون از سطح خاک قرار می‌گیرد و از قسمت‌های دکمه مانند نامتقارنی تشکیل شده که آنها را از ریشه جدا کرده و سپس خشک می‌کنند.
به طور کلی دکمه های خشک شده را می جوند یا با ترکیب آب و مواد دیگر اقدام به تولید مواد محرک و توهم زا می‌کنند.
هالوسینوژن ها مانند پیوت یا مِسکالین حالت های متغیر از ادراک و احساس را به وجود می‌آورند و همینطور مِسکالین همانند LSD و اِکستازی موجب افزایش ضربان قلب، فشار خون و درجه حرارت بدن میشود و با ایجاد توهمات بصری شدید نیز همراه است.
پس از مصرف پیوت و قبل از ایجاد حالت روان پریشی فرد مصرف کننده دچار حالت تهوع بسیار سنگینی میشود.
عوارض مصرف پیوت عبارتند از:
- از دست دادن اشتها
- بی خوابی
- بی حسی
- ضعف و لرزش
که براساس میزان قدرت، اندازه مصرف، انتظارات و خلقیات هر شخص، اثرات این ماده در هر بار مصرف می‌تواند متفاوت باشد.
شخصی که پیوت مصرف میکند در کنار حس سرخوشی دچار افکار پریشان ومضطرب, ترس از جنون و مرگ، و از دست دادن کنترل میشود. بعضی افراد که آن مصرف کرده‌اند بازگشت به دوران گذشته زندگی یا اختلال ادراکی مداوم هالوسینوژن (HPPD) همراه با توهمات طولانی را تجربه کرده اند. علل بروز این اثرات که در بعضی افراد بعد از یک تجربه مصرف به وجود می آید، هنوز نامشخص است.
بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است.