پاندمی کرونا و انزوای مصرف کنندگان تزریقی

با آغاز شیوع گسترده ویروس کرونا، سبک زندگی و فعالیت های اقشار و طبقات مختلف در جامعه انگلستان به شکل مستقیم و غیر مستقیم تحت تاثیر قرار گرفته است. یکی از این اقشاری که در ردیف گروه های حاشیه ای نیز طبقه بندی می شود، معتادان تزریقی می باشند. این افراد به دلیل سبک زندگی خاصی که دنبال می کنند، بیشتر در محیط های آلوده و غیر بهداشتی زیست می کنند و به همین دلیل بیش از دیگر گروه های جامعه در معرض ابتلاء به ویروس کووید-۱۹ هستند. سایت «تاکینگ دراگز[1]» در این یادداشت سعی داشته تا با توجه به این قشر آسیب پذیر، بر نقش مهم و پر رنگ برنامه های تأمین سوزن و سرنگ (ان.اس.پی[2]) ها در ارائه خدمات بهداشتی به معتادان تزریقی و لزوم تداوم این خدمات عمومی تاکید کند‌.

برنامه های سوزن و سرنگ

برای دهه ها در بریتانیا «ان.اس.پی» ها با هدف کاهش آسیب های مرتبط با مواد مخدر و کاهش مرگ و میر در میان معتادان تزریقی دنبال می شود. تهیه تجهیزات استریل[3] برای افرادی که مواد مخدر و نالوکسان[4] (پاد زهر هروئین[5]) را تزریق می کنند؛ براساس اجرا برنامه های سوزن و سرنگ پیگیری می شود[6]‌.

معمولاً مراجع کنندگان به برنامه های «ان.اس.پی»، اسید سیتریک[7]، دستمال مرطوب، قاشق و فیلتر دریافت می کنند. «ان.اس.پی» ها خدمات مخدری، ون های تبلیغاتی، دارو خانه ها و دیگر خدمات بهداشتی مانند آزمایش ویروس انتقال از طریق خون را ارائه می دهند. مجموع این اقدامات سبب کاهش خطر ابتلاء به عفونت و تاثیر مصرف عمومی مواد مخدر بر سلامت فرد می شود. بسیاری از تزریق کنندگان مواد مخدر که از برنامه «ان.اس.پی» استفاده می کنند، معمولاً هروئین و تیکه های کوکائین[8] را با هم تزریق می کنند. «ان.اس.پی» ها این خدمات را برای افرادی که سایر مواد ها مانند استروئیدها[9] را تزریق می کنند، فراهم می کند.

محدودیت های کرونایی

در مارس ۲۰۲۰، زندگی عادی برای همه ی انگلیسی ها تغییر کرد و کل کشور به دلیل شیوع ویروس کرونا قرنطینه شد. به دلیل ترس از خطرات احتمالی ویروس جدید، ابهام و سردرگمی بسیار زیاد در  میان نهاد ها و افراد تصمیم گر وجود داشت؛ به همین دلیل دولت از شهروندان خواست تا «در خانه بمانند». با این حال معتادان تزریقی به خرید و استعمال مواد ادامه می دادند؛ زیرا بسیاری از آن ها گزینه دیگری جزء ادامه دادن مصرف مواد نداشتند. محدودیت های ناشی از بیماری کرونا در عمل منجر به برخی اختلالات در عرضه مواد مخدر غیر قانونی شده بود. این امر بخصوص برای افراد معتاد به هروئین خطرناک بود و می توانست فشار بیشتری بر بخش خدمات مخدری وارد کند.

دسترسی به بخش های حاشیه نشین به شکل فردی به اندازه کافی دشوار است؛ چه رسد به آنکه آن ها مورد رصد نیز قرار بگیرند‌. «ان اس پی» ها برای ارائه خدمات مخدری و داروخانه ها با خدمات محدودی باز می شوند؛ اما برای دسترسی به آسیب پذیر ترین قشر ها یعنی معتادان تزریقی با محدودیت ساعت کار و کاهش کارمندان مواجه شدند. همچنین آن ها در دوران قرنطینه نیز به ارائه خدمات، هرچند به شکل محدود، از ژانویه ۲۰۲۱ ادامه دادند. معتادان تزریقی بیش از دیگر اقشار جامعه در معرض خطر بوده و قادر به دسترسی به خدمات معمول و مورد نیاز خود نیستند؛ با این حال بسیاری از مراکز خدماتی توانستند آسیب پذیر ترین افراد را شناسایی کرده و با تطبیق خود با شرایط جدید کار، از دریافت تجهیزات استریل، دارو و پشتیبانی از معتادان تزریقی اطمینان حاصل کنند. پروژه مخدری «بریستول[10]» ارائه خدمات «ان اس پی»ها به درب منازل را آغاز کرد و در سال ۲۰۲۰ به شکل منظم ۷۰ نفر از واجدین شرایط را ویزیت کردند‌.

با وجود به روز شدن ارائه خدمات، تحقیقات انجام شده نشان می دهد که معتادان تزریقی در طول پاندمی کرونا کمتر از خدمت «ان اس پی»ها استفاده کردند. این مسئله می تواند خطر بیماری های انتقالی از طریق خون[11] را برای معتادان تزریقی، به دلیل به اشتراک گذاری و استفاده از تجهیزات مشترک افزایش دهد. همچنین تعامل کم تر با «ان اس پی» ها پیامد های بهداشتی و اجتماعی در پی دارد که عبارت اند از: فرصت های مراقبتی از دست رفته، کاهش آزمایش ها و فرآیند درمان افراد دچار به بیماری های خونی و فرصت های کمتر برای فراهم کردن سایر محصولات بهداشتی مانند کاندوم و مسواک.

«ان اس پی» ها پیام های مهمی را در حوزه بهداشت عمومی به اشتراک می گذارند و در شرایطی که زمینه ابتلاء به بیماری کرونا وجود دارد و این پیام ها نیز ممکن است تغییر کنند؛ همین امر می تواند گمراه کننده باشد. اکنون این مسئله بیش از هر زمان دیگری اهمیت یافته است. «ان اس پی» ها  ممکن است تنها مرجع برای دسترسی به اطلاعات به روز بهداشتی باشد. این مسئله به وضوح نقش بنیادین «ان اس پی» ها را نشان می دهد.

با کاهش دسترسی ها به دیگر خدمات در طول پاندمی کرونا، حتی ملاقات با پزشکان نیز محدود شده است. «ان اس پی» ها ممکن است تنها مرجع ارتباط میان معتادان تزریقی با متخصصان بهداشتی باشد؛ اما با این حال ایشان در معرض خطرات بسیاری هستند که سلامت شان را تهدید می کند. در کل می توان گفت که کارمندان حوزه مواد مخدر روابطی مثبتی با متخصصان حوزه مراقبت های بهداشتی دارند.

معتادان تزریقی در جامعه به عنوان یک مسئله حاشیه ای دیده می شوند، که در اولویت سیاست گذاران قرار ندارند. مرگ و میر ناشی از مصرف مواد مخدر در انگلستان و ولز برای هشتمین سال متوالی افزایش یافته است. با وجود افزایش آمار تلفات افراد مبتلاء به «بی بی وی» و سایر افراد اقشار آسیب پذیر اما همچنان دولت به کاهش بودجه خدمات عمومی ادامه می دهد و «ان اس پی» ها را به عنوان یک خدمت ضروری در اولویت قرار نمی دهد.

گروه های حاشیه‌ای مانند معتادان تزریقی بسیاری از نابرابری های بهداشتی را در دوران پیش از شیوع پاندمی کرونا تجربه کرده اند و اجرای برنامه کاهش بودجه خدمات عمومی، صرفا تبعیض علیه ایشان را افزایش می دهد. «ان اس پی» ها خدماتی ارزشمند و ضروری به برخی حاشیه نشینان جامعه و فرصت هایی را برای راهنمایی افراد در حوزه های مرتبط با سلامت، بیماری کرونا و کاهش آسیب های مخدری فراهم می کنند. کاهش دسترسی منظم به «ان اس پی» ها می تواند آسیب ها و مرگ و میر ناشی از مصرف مواد مخدر را افزایش دهد. این اتفاق در بلند مدت می تواند هزینه بیشتری را به کشور تحمیل کند و ارتباط معتادان تزریقی با جامعه و مراقبت های بهداشتی که شایسته آن هستند را کاهش دهد.

[1] TALKING DRUGS

[2] Needle and Syringe Programmes (NSP)

[3] Sterile

[4] Naloxone

[5] Heroin

[6].www.talkingdrugs.org/is-the-covid-19-pandemic-icreasing-the-marginalistiom-of-people-who-inject-drugs

[7] Citric acid

[8] Cocaine

[9] Steroids

[10] . Bristol

[11] Blood Borne Viruses (BBV)

بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است