آمار جدید بیماریهای ناشی از مصرف مواد در جهان
در سال 2018 دفتر مقابله با جرائم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، سازمان بهداشت جهانی، برنامه مشترک سازمان ملل متحد برای اچ آی وی/ایدز (UNAIDS) و بانک جهانی به طور مشترک شیوع هپاتیت سی را در میان تزریقکنندگان مواد مخدر در سراسر جهان را 48.5 درصد یا 5.5 میلیون نفر (دامنه: 4 میلیون تا 7.8 میلیون نفر) جمعیت 15 تا 64 ساله برآورد کردند. مبنای این گزارش برآورد 108 کشور جهان بوده است که 94 درصد از برآورد تعداد جهانی تزریقکنندگان مواد مخدر را پوشش میدهند. دادههای مربوط به شیوع هپاتیت سی برای تمام تزریقکنندگان برآورد شده مواد مخدر در اروپای شرقی، اروپای جنوب شرقی، آمریکای شمالی، آسیای جنوب غربی، جنوب آسیای، آسیای میانه و ماورای قفقاز در دسترس بود اما هیچ دادهای در این زمینه از آمریکای مرکزی وجود نداشت و دادههای کارائیب، و غرب و مرکز آفریقا به ترتیب تنها به 31 و 32 درصد از کل تزریقکنندگان مواد مخدر مربوط میشد. به طور کلی گزارشهای 69 درصد کشورها (74 کشور از 108 کشور) را میتوان به عنوان «روش کلاس A» (مطالعه شیوع از طریق آزمایش خون)،[1] درجهبندی کرد و برآوردهای جدید یا به روز برای هپاتیت سی در میان تزریقکنندگان مواد مخدر در کل برای 35 کشور 2018 در دسترس بود.
اگرچه پوشش دادهها در ناحی کارائیب کم بود ولی بیشترین شیوع هپاتیت سی در میان تزریقکنندگان مواد مخدر در این ناحیه، با 76 درصد بود و پس از آن آسیای شرقی و جنوب شرقی، غرب و مرکز اروپا، آمریکای شمالی و آسیای میانه و ماورای قفقاز قرار داشتند (بین 61 تا 54 درصد). در آفریقای شمالی شیوع هپاتیت سی در میان تزریقکنندگان مواد مخدر 25 درصد بود در حالی که شیوع ترکیبی بیماری در جمعیت عمومی (بالای 15 سال) در آفریقای شمالی و خاورمیانه 3.1 درصد برآورد شد.[2] در آسیای میانه، شیوع هپاتیت سی در میان تزریقکنندگان مواد مخدر 54 درصد بود در حالی که در میان جمعیت عمومی در دامنه 0.5 تا 13.1 درصد قرار داشت.
بر اساس برآوردی که دفتر مقابله با جرائم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، سازمان بهداشت جهانی، برنامه مشترک سازمان ملل متحد برای اچ آی وی/ایدز (UNAIDS) و بانک جهانی در سال 2018 از شیوع هپاتیت سی در میان تزریقکنندگان مواد مخدر در آسیای میانه انجام دادند این مولفه با شیوع 52 درصدی در این جمعیت تطابق دارد که در یک فراتحلیل جدید در آسیای میانه یافت شده است.[3] بیشترین تعداد ناحیهای تزریقکنندگان مواد مخدر که با هپاتیت سی زندگی میکنند در آسیای شرقی و جنوب شرقی یافت شد؛ این گروه به طور کلی 1.9 میلیون نفر هستند که نماینده یک سوم از کل جمعیت جهانی آنها است.
تقریباً یک میلیون نفر از تزریقکنندگان مواد مخدر به هپاتیت بی آلوده شدهاند
بر اساس برآورد مشترک جهانی دفتر مقابله با جرائم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، سازمان بهداشت جهانی، برنامه مشترک سازمان ملل متحد برای اچ آی وی/ایدز (UNAIDS) و بانک جهانی، شیوع هپاتیت بی در میان تزریقکنندگان مواد مخدر 8.3 درصد است. به بیان دیگر، برآورد میشود که 940،000 تزریقکننده مواد مخدر در حال زندگی با عفونت فعال هپاتیت بی باشند.[4] این برآورد بر اساس دادههای 93 کشور است که 71 درصد از کل تزریقکنندگان 15 تا 64 ساله مواد مخدر را در سراسر جهان پوشش میدهند. پوشش کامل دادهها در اروپای شرقی، آسیای جنوبی و آسیای جنوب غربی به دست آمد، در حالی که در آفریقای جنوبی، خاور نزدیک و خاورمیانه، آسیای شرقی و جنوب شرقی، غرب و مرکز آفریقا، آمریکای جنوبی، کارائیب و آمریکای مرکزی، دادهها در مورد هپاتیت بی در میان تزریقکنندگان مواد مخدر محدودتر بود.
شیوع هپاتیت B در آسیای جنوب غربی (2/19 درصد) بالاترین میزان را داشت در حالی که سه کشور واقع در این ناحیه افغانستان، ایران (جمهوری اسلامی ایران) و پاکستان کمتر از 16 درصد کل موارد جهانی هپاتیت B را در میان تزریقکنندگان مواد مخدر داشتند. در مقابل، شیوع 4.3 درصدی این بیماری در میان جمعیت عمومی در پاکستان گزارش شد.[5] به طور مشابه، شیوع هپاتیت B در میان تزریقکنندگان مواد مخدر در خاور نزدیک و خاورمیانه به 14.6 درصد میرسید.
[1] use and HIV among people who inject drugs: a systematic review”, Lancet, vol. 372, No. 9651 (November 2008), pp. 1733-1745.
[2] Erin Gower and others, “Global epidemiology and genotype distribution of the hepatitis C virus infection”, Journal of Hepatology, vol. 61, No. 1 (November 2014), pp. S45-S57.
[3] Botheju S. P. Welathanthrige and others, “The epidemiology of hepatitis C virus in Central Asia: systematic review, meta-analyses, and meta-regression analyses”, Scientific Reports, vol. 9, No. 1 (February 2019).
[4] هدف از برآورد شیوع HBV اشاره به عفونت فعال (HBsAg) به جای ضد HBc است که مواجهه قبلی را نشان میدهد. با این حال همیشه نمیتوان این موارد را در دادههای گزارش شده به دفتر مقابله با جرایم و مواد مخدر سازمان ملل از هم متمایز کرد.
[5] Muhammad Ali and others, “Hepatitis B virus in Pakistan: a systematic review of prevalence, risk factors, awareness status and genotypes”, Virology Journal, vol. 8, No. 102 (March 2011).
بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است