آیا اعتیاد یک بیماری مزمن مغزی است؟

گروهی از متخصصان درمان اعتیاد، آن را یک بیماری مزمن مغزی به شمار می‌آورند که با عصب‌شناسی مغز بیش از مسائل رفتاری و انتخاب‌های ضعیف که نمود بیرونی دارد مرتبط است. در آوریل سال 2011، جامعه طب اعتیاد آمریکا (ASAM) تعریف جدیدی از اعتیاد ارائه کرد که برای نخستین بار، بجز مصرف مسئله‌ساز مواد، شامل برخی رفتارهای مشخص نیز می‌شد. یک گروه از 80 نفره از  متخصصان  حوزه ترک اعتیاد پس از 4 سال کار مداوم به تعریف جدیدی از اعتیاد دست‌یافتند و به این نتیجه رسیدند که اعتیاد اساساً مرتبط با موضوع عصب شناسی مغز است – نه مشکلات رفتاری که نمود بیرونی دارد.

اعتیاد سیستم پاداش مغز را تغییر می دهد

اعتیاد بر روی سیستم پاداش مغز، انگیزه، حافظه و مدارهای مرتبط اثر می گذارد، به حدی اعتیاد در انگیزه شما تغییراتی ایجاد می کند به که رفتارهای اعتیادآور جایگزین رفتارهای سالم و خود مراقبتی می گردد.

همچنین سیستم پاداش مغز به طوری تغییر می کند که می تواند حافظه پاداش‌های قبلی- در ارتباط با خوردن غذا، رابطه جنسی یا مصرف مواد-  را دچار یک واکنش بیولوژیکی و رفتاری جدید کرده و فرد تا دوباره درگیر رفتارهای اعتیادآور کند. در چنین صورتی پیامدهای منفی این رفتارهای اعتیادگونه زیاد شده و فرد از انجام رفتارهای یاد شده به صورت سالم و ایمن دیگر لذت نمی‌برد.

تغییر در کنترل تکانه بر اثر مصرف مواد

 

همچنین اعتیاد، بر لوب پیشانی مغز  اثر گذاشته و توانایی کنترل تکانه و قضاوت شما را تغییر می دهد. طبق یافته‌های جامعه طب اعتیاد آمریکا، زمانی که معتادان برای تجربه کردن حس عادی خود به رفتارهای اعتیادآور باز می گردند، این امر به «پیگیری آسیب‌زای پاداش‌ها»  منجر می گردد.

لوب پیشانی مغز مسئول مهار تکانه‌ها (تحریک پذیری) و به تأخیر انداختن لذت است. متخصصان جامعه طب اعتیاد آمریکا معتقدند ازر آنجاکه این بخش از مغز در نوجوانان، در حال رشد و تکامل است، سوء مصرف زود هنگام مواد به افزایش احتمال معتاد شدن فرد در سال‌های بعد منجر می‌شود.

شاخصه‌ های اعتیاد
  • ناتوانی در پرهیز از مصرف مداوم مواد؛
  • اختلال در کنترل رفتاری؛
  • گرایش برای مصرف مواد و یا گرسنگی شدید؛
  • کاهش توانایی تشخیص مشکلات مربوط به رفتار و روابط؛
  • واکنش عاطفی ناکارآمد؛

سایر شاخصه عای رفتارهای اعتیادآور
  • ایجاد تمایل به رفتارهای اعتیادی از طریق علائم بیرونی؛
  • احتمال خطر لغزش حتی پس از دوران پرهیز طولانی مدت؛
  • مقاومت در برابر تغییرات، علیرغم افزایش مشکلات؛

اختلال کنترل تکانه و مشکلات مربوط به قضاوت

طبق گفته جامعه طب اعتیاد آمریکا، علیرغم اختلال کنترل تکانه، علائم و پیچیدگی های رفتاری اعتیاد می تواند شامل موارد زیر باشد:

  • درگیر شدن در رفتارهای اعتیادآور بیش از گذشته
  • افزایش زمان از دست رفته در محل کار یا مدرسه
  • ادامه مصرف مواد علیرغم پیامدهای جسمی و روانی
  • محدود شدن دسترسی رفتارهای اعتیادآور؛ مثلاً شما فقط یک نوع ماده خاص مصرف می کنید.
  • با وجود قبول مشکلات، عدم آمادگی برای دریافت کمک.

اعتیاد می تواند منجر به تغییرات شناختی گردد

تغییرات شناختی ناشی از مصرف مواد می تواند شامل موارد زیر می باشد:

  • اشتیاق به مصرف مواد یا رفتارهای اعتیادآور.
  • حس تغییر یافته از خوب و بد رفتارهای اعتیادآور.
  • یک باور غلط مبنی بر اینکه مشکلات شما، ناشی از عواقب قابل پیش بینی اعتیاد نیست.

اعتیاد می تواند منجر به تغییرات روحی گردد

انجمن پزشکی اعتیاد آمریکا معتقد است که تغییرات روحی ناشی از مصرف مواد شامل موارد زیر است:

  • افزایش اضطراب، بی قراری و کسالت، دردهای روحی.
  • به نظر رسیدن شرایط استرس آور از آنچه که واقعیت دارد.
  • مشکل در شناسایی و ابراز احساسات.

دلایل تعریف جدید اعتیاد

در گذشته، تشخیص اعتیاد بر روی علائم بیرونی رفتارهای یک فرد متمرکز بود که از طریق پرسشنامه های استاندارد ملاحظه و تأیید می شد. در عوض، تعریف جدید اعتیاد بر روی آن چیزی که در شما و در مغز شما رخ می دهد، متمرکز است.

کارشناسان انجمن پزشکی اعتیاد آمریکا امیدوارند که تعریف جدید آن ها از اعتیاد منتهی به فهم و شناخت بهتر از فرآیند این بیماری گردد، طبق گفته آن ها، آنگونه که شواهد نشان می دهد، اعتیاد یک بیماری بیولوژیکی، روانی، اجتماعی و روانی است. اعتیاد می تواند به خودی خود در بسیاری از رفتارهای فراتر از سوء مصرف مواد، بروز کند.

پیامدهای درمان اعتیاد

بطور سنتی، افراد معتاد به دنبال درمان مصرف یک ماده یا رفتار خاص هستند. در این راستا گاهاً باعث می شود که فرد یک رفتار اعتیادی دیگر را، جایگزین رفتار اعتیادآور خود کند- مطلبی که انجمن پزشکی اعتیاد آمریکا از آن ” آسیب شناسی انگیزه های مصرف مواد” یاد می کند – به دلیل این که در اعتیاد، علت اصلی تحت درمان قرار نمی گیرد.

انجمن پزشکی اعتیاد آمریکا به این موضوع اشاره می کند که درمان جامع اعتیاد می بایست بر روی انواع مواد و رفتارهای فعال و بالقوه ای تمرکز یابد که می تواند اعتیادآور باشد. این انجمن برای اشاره به این واقعیت که اعتیاد یک بیماری اصلی و مزمن مغزی است، احتیاط کرده است، این بیماری، معتادان را از مسئولیت شان در مورد رفتارهای خود مبرا نمی کند.

این انجمن خاطر نشان کرد که تنها افرادی که بیماری قلبی یا دیابت دارند، برای مدیریت بیماری خود، باید فردی مسئولیت آن ها را برعهده بگیرد، اما اگر اعتیاد دارید، باید برای به حداقل رساندن و کاهش احتمال خود به مصرف مجدد مواد، قدم های ضروری بردارید.

پی‌نوشت‌ها

بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است.