وضعیت کشت خشخاش در ولایات افغانستان ۲۰۱۷

در ارزیابی میزان کشت خشخاش و استعمال تریاک در سال ۲۰۱۷، میزان سطح کشت خشخاش به تفکیک ولایات و استانها رتبه بندی و طبقه بندی شده است. همچنانکه مستحضرید از ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۷ میزان کشت به دو برابر افزایش یافت ونگرانی های بسیاری را در سطح جهانی برانگیخت. به طور عمده افزایش کشت خشخاش در سال ۲۰۱۷ در ولایت هایی انجام شده که مرکز کشت به حساب می آیند. از این میان بیشترین افزایش کشت در ولایت هلمند اتفاق افتاده که نسبت به سال گذشته ۶۳٫۷۰۰ هکتار افزایش (بیش از ۷۹ درصد) را نشان می دهد. این ولایت به تنهایی نیمی از افزایش کشت کلی افغانستان در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ به خود اختصاص داده است. ولایت بلخ از این حیث در جایگاه دوم قرار می گیرد که سطح کشت در آن ۱۰ هزار هکتار زیادتر شده است (۵ برابر بیشتر از سال ۲۰۱۶). ولایت های قندهار، نیمروز، اورزگان نیز در رده های بعدی قرار گرفته اند. در ولایت قندهار ۷۵۰۰ هکتار افزایش (۳۷ درصد) گزارش شده و ولایت نیمروز نیز که تا سال ۲۰۱۶ در زمره ولایت های عاری از کشت خشخاش به شمار می آمد، با ۶۲۰۰ هکتار (۱۱۶ درصد افزایش) رکورد جدیدی را ثبت کرده است. در ولایت ارزگان نیز کشت خشخاش تریاک ۳۹ درصد (۶ هزار هکتار) افزایش یافته است. بیش از ۵۷ درصد تولید در مناطق جنوبی، ۱۶ درصد در شمال، ۱۳ درصد در غرب و ۹ درصد نیز در شرق این کشور انجام پذیرفته است[۱]. گفتنی است شمار ولایاتی که عاری از مواد مخدر بودن در سال ۲۰۱۷ با اضافه شدن ولایات نیمروز، نورستان و سمنگان به رقابت کشت، از ۱۳ به ۱۰ کاهش یافته است. همچنین دفتر مقابله با موادمخدر و جرم سازمان ملل تخمین زده که با توجه به افزایش قابل توجه کشت خشخاش، در سال ۲۰۱۷ احتمالاً بین ۷٫۶۰۰ تا ۷٫۹۰۰ تن هروئین نیز از تریاک خام افغانستان تولید شده است.

در این رابطه، «وندا فلباب براون»، پژوهشگر ارشد موسسه بروکینگز می نویسد: «نمی توان یک علت خاص را به این افزایش تولید نسبت داد. چند عامل پیچیده و نیز تنوع جغرافیایی بر تصمیم کشاورزان موثر واقع شده است. یکی دیگر از عمده عوامل بی ثباتی سیاسی، ضعف حاکمیت قانون و فقدان کنترل موثر دولت است که کشاورزان را قادر به کشت خشخاش با خیالی آسوده می سازد.[۲]» فلباب براون همچنین تأکید می کند: «برخی عوامل اجتماعی – اقتصادی نیز تصمیم کشاورزان را تحت الشعاع خود قرار می دهد که عبارتند از فرصت های اندک شغلی در اقتصاد قانونی، فقدان برابری آموزشی و دسترسی محدود به بازارها و خدمات مالی.» طبق گزارش دفتر مبارزه با جرم و مواد سازمان ملل متحد، در سال ۲۰۱۷ بی ثباتی سیاسی و عدم حضور موثر دولت در شمال افغانستان باعث افزایش قابل توجه سطح کشت در این منطقه شده است.

فلباب براون همچنین معتقد است برای بیشتر ساکنان روستاهای افغانستان تنها گزینه معیشتی جایگزینِ قانونی برای کشت خشخاش عضویت در نیروهای امنیتی است. امری که پر خطر است و باعث می شود مردم اعطای آن را به لقای کار در مزارع کشت خشخاش و پرداخت مالیات به طالبان و یا رشوه به مقامات محلی فاسد ببخشند. همچنین زنجیره تروریسم و مواد مخدر که در افغانستان پیش و بیش از هرگروه دیگری در لوای طالبان ظاهر شده نیز عامل بزرگ دیگری است که به ناکارآمدی سیاست های مقابله ای سال های اخیر می انجامد و سطح کشت تریاک غیرقانونی را به میزان زیادی افزایش می دهد.

پی‌نوشت‌ها

[۱].Afghanistan Opium Survey 2017

[۲].Afghanistan’s opium production is through the roof—why Washington shouldn’t overreact,Vanda Felbab-Brown, Brookings Institution, 21 November 2017

 برای مطالعه دومین مطلب این مجموعه با عنوان «رتبه بندی میزان کشت خشخاش در ولایات افغانستان در سال ۲۰۱۸» کلیک کنید
بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است