اپیدمی مرگ بیش مصرفی اوپیوئیدی یا مسکن ها چه بلایی سر آمریکا آوردند (گزاره ۴)

کاری از: پژوهشگران موسسه هم اندیشی جهانی راه برتر

تعداد صفحات: ۴ صفحه

سال تهیه و تنظیم: پاییز ۱۳۹۶

چکیده گزاره:

بحران اوپیوئیدی یا اپیدمی اوپیوئیدی درواقع به مرگ‌های ناشی از سو مصرف داروهای تجویزشده یا غیر تجویزی اوپیوئیدی گفته می‌شود که از اواخر دهه ۱۹۹۰ در امریکا آغاز شد و در دو دهه اول ۲۰۰۰ تبدیل به اپیدمی مرگ‌آور و بی‌سابقه‌ای در ایالات‌متحده امریکا شد. داروهای اوپیوئیدی گروه‌بندی‌های مختلفی را تشکیل می‌دهند: مسکن‌های نیمه قوی تا قوی [شامل اکسی کدن که بانام اکسی کانتین^[۱] و پرکاست^[۲] ]، هیدروکودون^[۳] [یا وایکودین^[۴]] و مسکن فوق‌العاده قوی فنتانیل^[۵]. فنتانیل خود داروی اوپیوئیدی ترکیبی است که شبیه مورفین و هرویین عمل می‌کند و مشتق از تریاک است. به‌واسطه در دسترس بودن این داروها و برخلاف ریسک بالایی اعتیادزایی آن‌ها، این داروها بسیار موردتوجه پزشکان هستند و میزان تجویز آن‌ها برای کاهش درد به‌طور بی‌سابقه‌ای بالا رفته است. در سال‌های گذشته تجویز مسکن‌های قوی مثل اکسی کدن و یا فنتانیل مختص بیمارانی بود که در بستر احتضار و درگیر درمان‌های بی‌نتیجه برای مراحل آخر درمان سرطان بودند یا بیمارانی که براثر ترومای تصادف و جراحی‌های سنگین نیازمند مسکن‌های قوی مؤثر بودند. بازخوانی وضعیت اپیدمی مرگ‌های ناشی از سوءمصرف مواد در امریکا حاوی چند نکته بسیار قابل‌توجه است. افزایش مرگ‌های ناشی از مصرف اوپیوئیدهای تجویزی یا غیر تجویزی  حتی در مناطقی که مجهز به اتاق امن تزریق هم بوده است، نشان می‌دهد، چگونه روند تجویز مسکن‌ها و البته پزشکی شدن درمان اعتیاد می‌تواند نتایجی چنین مرگبار به همراه داشته باشد.

امریکا از حیث فراوانی امکانات درمانی اعتیاد و خدمات کاهش آسیب یکی از بالاترین نرخ‌های دسترسی برای مصرف‌کنندگان را به خود اختصاص داده است، اما غیرقابل‌انکار است که مبارزه با اعتیاد اگر فقط به حیطه‌های پزشکی و کادرهای کاهش آسیب محدود بماند و توقف اعتیاد را از نقاط آغازینی پیشگیری سامان ندهد، چه نتایج مرگباری را باید در انتهای خط مبارزه به انتظار نشست.

جهت دریافت فایل PDF اینجا کلیک نمایید…

[۱] OxyContin

[۲] Percocet

[۳] HydroCodone

[۴] Vicodin

[۵] Fentanyl