افزایش قابل توجه مرگ‌های ناشی از مواد مخدر در میان زنان در انگلیس و ولز
آمار مرگ ومیر ناشی از سوءمصرف مواد مخدر در میان زنان با افزایش غیرمنتظره‌ی 82 درصدی در کشورهای انگلیس و ولز در دهه‌ی اخیر روبه‌رو بوده‌است؛ این در حالی است که میزان شیوع مصرف مواد به‌طور کلی در میان زنان کاهش یافته‌است. آمار تازه منتشرشده‌ی دفتر ملی آمار[1] حکایت از آن دارد که تعداد مرگ ومیر ناشی از سوءمصرف مواد در میان زنان از 382 مورد در سال 2007 به 697 در سال 2016 رسیده‌است. مجموع مرگ‌های ناشی از مسمومیت‌های دارویی نیز در میان زنان از عدد 726 به 1172 در همان مدت افزایش یافته‌است. آمار ارائه‌شده احتمالاً با آمار واقعی فاصله‌ی زیادی دارد، چرا که اغلب بازرسی و پیگیری مرگ‌های مشکوک و غیرطبیعی زنان به نسبت مردان غیرمحتمل‌تر است.
ملاحظات
- یکی از عوامل افزایش خطر وابستگی زنان به مواد مخدر، خشونت فیزیکی و جنسی است؛ زنانی که خشونت‌های شدید را تجربه‌می‌کنند، 8 برابر بیشتر از افراد در معرض اعتیادند که تجربه‌ی کوچکی از مورد سوءاستفاده قرارگرفتن دارند. این افراد اغلب برای تسکین تروما (ضربه‌ی روحی) و احساست و تفکرات منفی پس از حادثه به مواد مخدر روی می‌آورند.
- در راهبرد جدید مخدری دولت که در ماه جولای منتشرشد، برخی از معضلاتی که زنان با آن روبه‌رو هستند نظیر همبستگی میان اعتیاد و سوء استفاده و همچنین زنانی که در صنعت
بردگی جنسی شاغل هستند و بیشتر در معرض وابستگی به مواد مخدرند، بازشناسایی و بدان پرداخته‌شد. نه‌تنها خشونت می‌تواند منجر به مصرف مواد به‌عنوان سازوکاری برای تسکین درد شود، که مصرف مواد مخدر نیز می‌تواند زنان را در معرض سوءاستفاده و بهره‌کشی جنسی آسیب‌پذیرتر کند.
- ارتباطات و تعاملات نقش به‌سزایی در مصرف مواد در میان زنان ایفا می‌کند. الگوی مصرف در میان مردان به این شکل است که در میان مردان، آغاز مصرف در میان جمع همسالان و دوستان محتمل‌تر است، حال آن‌که زنان وابسته به مواد، در اکثر موارد مصرف مواد را با شریک خود آغاز می‌کنند. همچنین، نقش مادر بودن و دلهره و تشویش از این که چه بر سر فرزندان‌شان خواهد آمد، می‌تواند مانعی بر سرراه تقاضا و استقبال از درمان برای مادران معتاد باشد.
- از دیگر موانع بر سر راه برنامه‌های ویژه‌ی درمان اعتیاد در انگلستان، محیط مردانه‌ی این خدمات است. از آن‌جایی که حدود 75 درصد متقاضیان خدمات درمان اعتیاد مردان هستند، زنان معتاد تمایلی برای حضور در این محیط‌ها ندارند. لذا هم‌صدا و هم‌سو با دیگر سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی و مردمی، بهبود دسترسی به خدمات درمانی ویژه‌ی زنان می‌تواند نقش حائز اهمیتی در جذب زنان به خدمات درمان وابستگی به مواد ایفا نماید.
نظریه
نظام سلامت کنونی انگلستان برای زنان معتاد اثربخشی و تأثیرگذاری چندانی نداشته و تقریباً ناکارآمد بوده‌است. گسست در ارتباطات مراکز سلامت و بهداشت روان و خدمات اعتیاد پیامدهای مشکل‌آفرین جدی به‌همراه داشته‌است.
سازماندهی خدمات درمانی با روشی منطقی و نظام‌مند به نحوی که نیازهای مختلف زنان و مردان متقاضی درمان اعتیاد بازشناسی شود و اذعان به تأثیر جنسیت و ضربات روحی در تجربه‌ی زنان می‌تواند ضامن اثربخشی برنامه‌های کاهش آسیب در انگلستان باشد و در نتیجه زنان آسیب‌پذیر کمتری به کام مرگ ناشی از مصرف مواد فرو روند.
[1]https://www.ons.gov.uk/peoplepopulationandcommunity/birthsdeathsandmarriages/deaths/datasets/deathsrelatedtodrugpoisoningenglandandwalesreferencetable
[i] http://www.talkingdrugs.org/women-drug-deaths-soaring-england-and-wales-needs-overlooked
