هنگامی که ایالات متحده در سال ۲۰۰۱ به افغانستان حمله کرد، مقابله با تجارت مواد مخدر افغانستان نه توجیه اولیه و نه تمرکز اصلی تلاش ایالات متحده بود. هروئین افغانستان در مقادیر قابلتوجه در آن زمان و در حال حاضر به ایالات متحده وارد نمیشود. اگرچه از سال ۲۰۰۲ کشت خشخاش تریاک و تولید مواد مخدر در افغانستان برای ایالات متحده، متحدانش و دولت افغانستان، هر چند اولیه نیست، اما یک هدف مهم به شمار میرود. سیاستگذاران بهسرعت به اتفاق نظر رسیدند که تجارت مواد مخدر افغانستان تلاشهای بازسازی و امنیتی ایالات متحده را تضعیف کرده و از مشروعیت حکومت افغانستان کاسته است. درحالیکه شورشیان به قدرت میرسیدند تنش در مناطقـی با سطـوح بالای کشت خشخاش افـزایش مییافت، ارتباط بین تجارت مواد مخدر، تامین مالی شورشیان و فساد دولتی منجر به طیفی از برنامههای مبارزه با مواد مخدر شد. در عین حال کشت خشخاش تریاک عامل اصلی اقتصاد روستایی افغانستان است. این مسئله برای سیاستگذارانی که به دنبال راهی برای مبارزه با تجارت مواد مخدر بدون تضعیف جوامع روستایی یا برانگیختن آنها علیه دولت افغانستان و شرکای بینالمللی آن بودند، بغرنج بود.
دولت ایالات متحده از سال مالی ۲۰۰۲ تا سال مالی ۲۰۱۷ تقریبا ۸٫۶۲ میلیارد دلار به تلاشهای مبارزه با مواد مخدر در افغانستان اختصاص داده است. این رقم شامل بیش از ۷٫۲۸ ملیارد دلار برای برنامههایی با تمرکز قابلتوجه به مبارزه با مواد مخدر و ۱٫۳۴ میلیارد دلار برای برنامههایی که جزء مرتبط با مبارزه با مواد مخدر دارند، بود. با این وجود، تولید و قاچاق مواد مخدر ادامه دارد. افغانستان بزرگترین تولید کننده تریاک جهان است و خشخاش تریاک بزرگترین محصول کشاورزی کشور است که ارزش صادراتی آن سالانه در حدود ۱٫۵ تا ۳ میلیارد دلار در سالهای اخیر برآورد شدهاست. با وجود روند صعودی ارقام کشت و تعداد افغانهایی که به صنعت تریاک متکی هستند، تجارت مواد مخدر در آینده نهچنداندور تاثیر قابلتوجهی بر اقتصاد، امنیت و حاکمیت افغانستان خواهد داشت. ضروری است که سیاستگذاران ایالات متحده بهترین شیوه کاهش تاثیر تجارت مواد مخدر بر منافع استراتژیک ایالات متحده در افغانستان را تعیین کنند.
این گزارش درسآموختهشده، درسهای مهمی از تجربه مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده در افغانستان از سال ۲۰۰۲ ترسیم میکند. این درسها میتواند برای اطلاع رسانی و بهبود تلاشهای جاری ایالات متحده در افغانستان استفاده شود، جایی که ایالات متحده احتمالا در سالهای پیش رو درگیر تلاشهای مبارزه با مواد مخـدر و بازسازی خـواهد ماند. ایـن گزارش همچنین توصیـههای قابـل اجـرا و شاهد محور فراهم میکند که میتواند برنامههای مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده را در افغانستان و همچنین تلاشهای مشابه در دیگر کشورها را تقویت کند.
این گزارش در زمان انتشارش در سال ۲۰۱۸، برای سیاست ایالات متحده در افغانستان رابطه ویژهای دربردارد. با کشت خشخاش افغانستان و رسیدن تولید تریاک به رکوردهای بالا در سال۲۰۱۷، توجه ایالات متحده وجوامع بینالملل به چالشهای مرتبط با مواد مخدر افزایش یافت. مقامات ایالات متحده دوباره بر ارتباط بین تجارت مواد مخدر و شورشیان تمرکز کردند، برای مثال در ماه نوامبر سال ۲۰۱۷، نیروهای ایالات متحده و نیروهای افغان یک مبارزه هوایـی قدغنسازی را علیه امکانات «تولید مواد مخدر طالبان» آغاز کردند.
این حملات استفاده قابلتوجهی را برای قدرتهای جدیدی نشان داد که در استراتژی جنوب آسیا گنجانده شده و توسط دولت رئیس جمهور دونالد ترامپ اعلام شد.
به طور گستردهتر یک استراتژی تجدیدنظرشده ایالات متحده برای مبارزه با مواد مخدر برای افغانستان از آوریل ۲۰۱۸ در حال ایجاد هماهنگی بین ادارات است. تجزیـه و تحلیـلها و توصیههای این گزارش زمینه و بینشهایی ارائـه میدهد که میتوانند در تصمیمگیریهای سیاسی و اجرای تلاشهای جاری ایالات متحده برای مقابله با تجارت مواد مخدر در افغانستان به کار گرفته شوند.
درسها و توصیههای به کشورهای دیگر نیز مربوط هستند که ایالات متحده در آنجا به دنبال کاهش کشت، تولید و قاچاق مواد مخدر است.
ایالات متحده سالانه میلیونها دلار در تلاشهای مبارزه با مواد مخدر جهانی هزینه میکند. مواد مخدر در سال های اخیر، کشورها و مناطق دریافتکننده بالاترین میزان بودجه افغانستان، کلمبیا، مکزیک، آمریکای مرکزی ، پاکستان، پرو، و حوزه دریای کارائیب بودهاند. با این وجود، این گزارش براساس تجربه ایالات متحده در افغانستان از اجرای جهانی برخی مداخلات خاص مبارزه با مواد مخدر، حمایت نمیکند. همانطور که این گزارش نشان میدهد، استفاده از روشهای مورد استفاده در یک کشور یا منطقه و فرض بر این که آنها در جای دیگر کار خواهند کرد، اغلب آسیبزاست. در عوض عوامل اصلی را که بر موفقیت و یا شکست تلاشهای مبارزه با مواد مخدر تاثیر میگذارد، و همچنین اصولی که سیاستگذاران باید در هنگام تصمیمگیری در مورد برنامههای مرتبط با مبارزه با مواد مخدر اجرا کنند، شناسایی میکنیم.
برای بررسی تلاشهای مبارزه با مواد مخـدر ایالات متحـده در افغانستان در سالهـای۲۰۰۲ تا ۲۰۱۷، ما این تلاشها را به چهار رشته فعالیت تقسیـم میکنیم:
اجرای قانون ممنوعیت و مبارزه با مواد مخدر، ریشهکنسازی، توسعه جایگزین، و تجهیز حمایت سیاسی افغانستان و ایجاد نهادها.
تعریف چهار رشته از فعالیتهای مبارزه با مواد مخدر
زمینه ها |
فعالیتها و برنامههای موجود در تجزیه و تحلیل SIGAR |
اجرای قانون ممنوعیت و مبارزه با مواد مخدر
|
بازداشت مواد مخدر غیرقانونی از بین بردن امکانات تولید مواد مخدر دستگیری و محاکمه قاچاقچیان مواد مخدر جمع آوری اطلاعات و عملیات برای ردیابی، ممنوع کردن یا مصادره درآمد حاصل از تجارت مواد مخدر پشتیبانی از واحدها و نهادهای افغان که فعالیتهای اجرای قانون ممنوعیت و مبارزه با مواد مخدر را انجام میدهند. |
ریشه کن سازی
|
تخریب فیزیکی محصول پایدار تریاک، که به شکل دستی و یا از طریق سمپاشی هوایی یا زمینی علفکشها انجام میشود. حمایت از نیروهای ریشهکنی افغان و پیمانکاران، و همچنین پرداخت، بازپرداخت و کمک برای انجام ریشهکنی. |
توسعه جایگزین
|
کمکهای توسعه به منظور کاهش کشت خشخاش، کمک به توسعه اقتصاد روستایی، ارائه فرصتهای معیشت جایگزین قانونی. |
تجهیز حمایت سیاسی افغانستان و ایجاد نهادها
|
برنامه های ایجاد ظرفیت نهادی در سطوح وزارتی و ایالتی برنامه های افزایش اراده سیاسی برای کاهش تولید تریاک، از جمله کمک های توسعه به عنوان پاداش برای کاهش محلی در کشت تریاک. برنامههای افزایش آگاهی عموم مردم از هزینههای مشارکت در کشت، تولید، تجارت و مصرف مواد مخدر غیرقانونی. |
موضوع دیگری که بدان می پردازیم عبارت از این است که چگونه دولت ایالات متحده – در درجه اول این گروه ها: وزارت دفاع (DOD) و دولت، آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده (USAID)، و اداره مبارزه با مواد مخدر (DEA) – به تجارت مواد مخدر افغانستان راه یافتند، چگونه تلاشهای مبارزه با مواد مخدر ایالات متحده در داخل ایالات متحده وسیعتر و تلاش بازسازی بینالمللی، مناسبتر بودند و چگونه پاسخ ایالات متحده تکامل یافت، و اثربخشی آن پاسخ.
بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است