کادراس موسسه کادراس
دبیر شورای مبارزه با اعتیاد استان کردستان گفت: چندین سال است که آمار معتادین استان را ۲۰ تا ۲۲ هزار نفر اعلام می‌کنند در صورتی که واقعیت‌ها با آنچه اعلام می‌شود، متفاوت است.
رحمان حریری پیش از ظهر امروز در جلسه ستاد مبارزه با مواد مخدر استان کردستان در سنندج، اظهار کرد: ۷۰ درصد از آسیب‌های اجتماعی ریشه در اعتیاد دارد.
دبیر شورای مبارزه با مواد مخدر استان کردستان تصریح کرد: آسیبی مهم‌تر از اعتیاد در کشور و استان کردستان وجود ندارد چون این معضل در بخش‌های مختلف تاثیرگذار است.
وی با بیان اینکه سند جامع پیشگیری از اعتیاد اعلام شده و تمام دستگاه‌های عضو این ستاد وظیفه دارند که در راستای انجام وظایف تعیین شده اهتمام داشته باشند، گفت: تلاش‌ها و اقدامات خوبی در سطح استان انجام گرفته است، اما مشکلات زیادی وجود دارد که انتظار داریم تمام دستگاه‌ها عزم خود را به صورت جدی در این راستا جزم کنند.
حریری اضافه کرد: برای حوزه کاهش آسیب‌های اجتماعی در استان ۱۴۰ میلیون تومان اختصاص یافته که می‌توان بخش زیادی از بدهی به کمپ‌های ترک اعتیاد را پرداخت کند.
وی نبود بیمه کارکنان فعال در کمپ‌های ترک اعتیاد را از مشکلات این حوزه عنوان کرد و ابراز امیدواری کرد، با برنامه‌ریزی‌های مناسب زمینه حمایت از این حوزه فراهم شود تا زیرپوشش بیمه‌های اجتماعی قرار گیرند.
حریری ظرفیت اسکان معتادین متجاهر در استان را ۱۵۰ نفر عنوان کرد و گفت: افرادی که دارای خانواده هستند باید هزینه‌های نگهداری معتادین متجاهر در این کمپ‌ها را پرداخت کنند و سایر معتادین متجاهر به صورت رایگان زیرپوشش درمان قرار می‌گیرند.
وی اضافه کرد: یکی دیگر از مشکلات کردستان فرهنگ مردم و حساسیت آنها نسبت به معتادین و همچنین خرده‌فروشان مواد مخدر است که انتظار جمع‌آوری آنها را دارند.
دبیر شورای مبارزه با مواد مخدر استان کردستان گفت: الان مصرف مواد مخدر «گل» در استان کردستان به ویژه در بین قشر نوجوان و جوان بسیار نگران‌کننده است.
وی اذعان داشت: برای نخستین بار معتادین متجاهر دارای بیماری ایدز و نیازمند قطع عضو در استان ساماندهی و در اتاق ایزوله نگهداری می‌شوند.
حریری اذعان داشت: سال‌ها اعلام می‌شود که در استان کردستان ۲۰ تا ۲۲ هزار معتاد وجود دارد اما واقعیت‌ها با آنچه اعلام می‌شود متفاوت است.
وی با بیان اینکه رسانه‌ها انتظار اعلام آمار واقعی معتادین استان را دارند، گفت: یکی از مشکلات اصلی ما موضوع نگهداری بعد از درمان است که متاسفانه حلقه گم‌شده در این حوزه است.
