کادراس موسسه کادراس
دومین مفهومی که در خصوص دوگانه قانونی‌سازی و ممنوعیت مواد مورد بررسی قرار می‌دهیم، «بازدارندگی قوانین موجود» است. گروهی از موافقان ممنوعیت مواد، برآنند که قوانین محدود کننده از بازدارندگی لازم در این زمینه برخوردار هستند و لذا وجود چنین قوانینی مغتنم است. در مقابل مخالفان می‌کوشند با استدلال‌هایی ثابت کنند که این قوانین قادر به جلوگیری از تقاضا و نیز عرضه مواد نشده است.
پژوهشی در کشور استرالیا در سال ۲۰۰۱ از افراد ۱۸ تا ۲۹ ساله که توسط دفتر آمار و تحقیقات جرایم جنایی[۱] انجام شد، نشان داد که ممنوعیت باعث جلوگیری از مصرف مواد غیر قانونی می شود. ۲۹٪ از افرادی که هرگز اقدام به مصرف کانابیس کرده‌اند، غیرقانونی بودن این ماده را دلیل عدم مصرف آن عنوان کردند، در حالی که ۱۹٪ از افرادی که مصرف کانابیس را ترک کرده بودند، دلیل غیرقانونی بودن آن را ذکر کردند.[۲]
در همین راستا «گیل کرلیکوفسک»، مدیر دفتر سیاست کنترل ملی مواد مخدر ایالات متحده، اعلام کرد: «کنترل و ممنوعیت ها به بالاتر نگه داشتن قیمت ها کمک می کند و بالا بودن قیمت ها به میزان مصرف نسبتاً کم مواد، کمک می کند، و این موضوع به این دلیل است که جوانان نسبت به قیمت مواد حساس هستند. بین قیمت گذاری و میزان مصرف مواد جوانان با توجه به مالیات الکل و سیگار رابطه مستقیم وجود دارد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افزایش قیمت سیگار مصرف آن را چندین برابر کاهش داده است.»[۳]
اداره مبارزه با مواد مخدر آمریکا نیز در این باره اعلام کرده است: «قانونی سازی مواد سابقاً تجربه شده است – و به شدت شکست خورده است. تجربه آلاسکا در زمینه قانونی کردن مصرف مواد در دهه ۱۹۷۰ باعث شد که مصرف ماری جوانا در میان نوجوانان این ایالت، به بیش از دو برابر نسبت به سایر ایالت ها بالغ شود. این امر باعث شد که ساکنان آلاسکا در سال ۱۹۹۰ مجدداً به جرم انگاری ماری جوانا رأی دهند. [۴]
وب سایت «استرالیای عاری از مواد»، از هلند به عنوان نمونه ای از کشورها که در زمینه سیاست های مواد ناموفق بود، یاد کرده زیرا این کشور رویکردی بسیار نرم و منعطفی را در این زمینه دنبال می کرد. این وب سایت تأکید می‌کند که طرح هلند مبنی بر صدور اجازه خرید و فروش کانابیس و همچنین ایجاد بازاری مجزا برای متوقف کردن فروشندگان مواد غیر قانونی، مانند هروئین، کوکائین و آمفتامین ها نا موفق بود. در سال ۱۹۹۸، هلند جایگاه سومین مصرف کننده کانابیس و کوکائین در اروپا را به دست آورد. طبق گفته «باری مک کافری» از دفتر سیاست ملی کنترل مواد مخدر ایالات متحده، مقاومت هلند در این زمینه، منجر به این شد تا هلند یک مرکز جنایی، برای تولید مواد شیمیایی غیرقانونی تبدیل شود، به ویژه در زمینه قرص های اکستازی و همچنین خانه هایی جهت تولید و صادرات انواع گیاه کانابیس که دارای تتراهیدروکانابینول[۵] معادل ۱۰ برابر بیشتر از حد معمول به سراسر جهان بود.[۶]
گیل کریلیکوفسک تصدیق کرد که، در کشور هلند روزگاری هزاران کافه جهت مصرف کانابیس وجود داشته است، در حال حاضر فقط چند صد مورد وجود دارد. میزان مصرف کانابیس، در سال ۲۰۰۵ به تنهایی بالاتر از سال ۱۹۹۸ است، این وب سایت معتقد است در حالی که مصرف کانابیس سایر کشورهای اروپایی نسبت به گذشته آنها بیشتر شده است و این امر به این دلیل بود که مصرف رو به رشد مصرف کانابیس در هلند، جای خود را به مقاومت بیشتر در برابر مصرف کانابیس داده بود.[۷] همچنین این وب سایت استدلال کرده که پس از وضع قوانین منعطف تر، کاهش مصرف کانابیس در بریتانیا ممکن است بیشتر شود از این رو، شواهد قوی مبنی بر ارتباط بین کانابیس و روان پریشی در رسانه های بریتانیایی به نمایش گذاشته شده است.[۸]
این درحالی است که مخالفان ممنوعیت مواد معتقدند قوانین قهری بازدارندگی لازم را ایجاد نکرده اند. پیشنهاد شده است که اصلاح قانون مبارزه با مواد می تواند میزان مصرف مواد غیر قانونی را در کشورهایی مانند هلند کاهش دهد.[۹] مطابق گزارش سالانه مرکز نظارت اروپا بر مواد و اعتیاد به مواد، در سال ۲۰۰۹ ، هلندی ها در میان کمترین مصرف کنندگان ماری جوانا یا کانابیس در اروپا هستند، با وجود این که سیاست هلند در مورد مواد قانونی یکی از لیبرال ترین کشورها در اروپا است، در واقع اجازه فروش ماری جوانا در «کافی شاپ ها» رواج دارد و سال هاست که فعالیت اینگونه کافی شاپ ها جریان دارد و مالکیت کمتر از ۵ گرم مجاز می باشد.[۱۰]
آمارهای مؤسسه بررسی جرم انگلستان نشان می دهد که تعداد افراد ۱۶ تا ۲۴ ساله مصرف کننده کانابیس از ۲۸ % در یک دهه قبل به ۲۱ % کاهش یافته است، با کاهش محبوبیت در حال رشد پس از تصمیم به کاهش درجه این مواد به کلاس C در ژانویه ۲۰۰۴ اعلام شد.[۱۱] ارقام این مؤسسه منتشر شده در اکتبر ۲۰۰۷ ، نشان داد که تعداد مصرف کنندگان همیشگی در گروه سنی ۱۶ تا ۲۴ سال (یعنی افرادی که بیش از یک بار در هر ماه از کانابیس مصرف می کنند) در چهار سال گذشته از ۱۲٪ به ۸٪ کاهش یافته است.
بر اساس بررسی سالانه نظارت آینده نوجوانان آمریکایی، نوجوانان آمریکایی مشروبات الکلی، استعمال دخانیات و مصرف مواد کمتری نسبت به نسل قبلی خود بیش از ۴۰ سال مداوم مصرف می کنند. مصرف ماری جوانا در بین دانش آموزان پایه ۸ و ۱۰ کاهش یافته است اگرچه در میان دانش آموزان سال آخری دبیرستان وجود دارد. [۱۲]
پی‌نوشت‌ها
[۱] NSW Bureau of Crime Statistics and Research
[۲] NSW Bureau of Crime Statistics and Research”Does Prohibition Deter Cannabis Use” (PDF). Archived from the original (PDF) on 2011-03-21. Retrieved 2010-04-20.
[۳] Gil Kerlikowske “Why Marijuana Legalization Would Compromise Public Health and Public Safety” (PDF). pp. 9, 10. Retrieved 2010-04-20.
[۴] US Drug Enforcement Administration (May 2003). “Speaking Out Against Drug Legalization” (PDF). U.S. Department of Justice. Archived from the original (PDF) on 2006-06-27. Retrieved 2016-10-21.
[۵] Tetrahydrocannabinol
[۶] Testimony of Barry McCaffrey, Director, US Office of Drug Control Policy to House Government Reform and Oversight Committee. “The Drug Legalization Movement In America 1999”. Archived from the original on 2009-11-01. Retrieved 2010-04-20.
[۷] Gil Kerlikowske “Why Marijuana Legalization Would Compromise Public Health and Public Safety” (PDF). p. 6. Retrieved 2010-04-20.
[۸] BBC”BBC Program Example 1″. BBC News. 2004-12-01. Archived from the original on 2009-01-04. Retrieved 2010-04-20.
[۹] Common Sense for Drug Policy (2007-05-29). “The Netherlands and the United States: A Comparison”. Drug War Facts. Archived from the original on 18 February 2008. Retrieved 2008-03-07.
[۱۰] Stevenson, Reed (2009-11-05). “Dutch among lowest cannabis users in Europe-report”. Reuters. Archived from the original on 2017-02-27. Retrieved 2016-10-21.
[۱۱] Travis, Alan (2007-10-26). “Cannabis use down since legal change”. London: The Guardian (UK). Archived from the original on 2012-08-01. Retrieved 2016-10-21.
[۱۲] “Monitoring the Future 2017 Survey Results”. 12 December 2017. Archived from the original on 26 March 2018. Retrieved 25 March 2018.
برای مطالعه بخش نخست این مقاله با عنوان «آیا قوانین مقابله با مواد مخدر کارآمد هستند؟» کلیک کنید بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است.
