کادراس موسسه کادراس
تلاش های بین المللی قبلی برای مبارزه با مواد مخدر در افغانستان با شکست مواجه شد. کشورهای غربی سعی کردند تریاک و کارگاه های فرآوری این محصول را از بین ببرند اما تلاش هایشان بی نتیجه ماند. بریتانیا نیز تلاش کرد تا به کشت مجدد زمین کمک کند اما از طریق ساختاری که در واقع به مالکان ثروتمندتر به جای کشاورزانی که برای آنها کار می کردند کمک کرد و این در حالی است که بودجه این کار هرگز به اندازه کافی معتبر و قابل اعتماد نبود.
جولیا باکستون، استاد سیاست های مواد مخدر در دانشگاه منچستر تصریح کرد که تلاش های گذشته برای جلوگیری از تولید مواد مخدر “یک شکست فاجعه بار” بوده و افزود “ما تجربیات زیادی در زمینه توسعه نادرست در اقتصاد مواد مخدر در اختیار داریم.”
کمک های بین المللی بخش عمده ای از درآمد افغانستان را در بر می گیرد و حال آن که بریتانیا از زمان سلطه طالبان بر این کشور در میان ملتها و سازمانهای دیگر متعهد به افزایش کمک ها به افغانستان شده است- اگرچه پس از یک توافق نهایی بر سر کاهش کمک ها ( به افغانستان ) در ماه گذشته، ارسال پول نقد از سوی انگلیس به طور کلی در حال کاهش است.
به گفته ناظران مقیاس تغییرات مورد نیاز برای تغییر جهت دادن اقتصاد افغانستان از مواد مخدر به سمت دیگر محصولات کشاورزی یا صنایع آنقدر وسیع است که تنها یک طرح کمک ملی شامل اصلاحات اراضی و ایجاد زیرساخت های گسترده در این باره یاری رسان خواهد بود.
باکستون می گوید ” درس بزرگی که ما از پروژه توسعه انگلستان در افغانستان گرفتیم این است که شما نمی توانید اقتصاد تریاک را به صورت جداگانه حل و فصل کنید.” “این اقدام باید در قالب یک استراتژی بهبود اقتصادی ملی قرار گیرد.” وی اذعان داشت که تلاش برای مقابله با تجارت تریاک از طریق آژانس های امدادی بدون برخورد با طالبان که هم اکنون بر این کشور سلطه یافته عملاً می تواند بیشتر آسیب رسان باشد تا یاری رسان”.
داونینگ استریت ( Downing Street ) گفته است که کمک ها از طریق سازمان های بشردوستانه ارسال می شود نه از طریق طالبان مگر اینکه این گروه تمایل خود را به حمایت از حقوق بشر و سرکوب مواد مخدر و ترور نشان دهد.
هفته گذشته بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس، پس از تماسی با گروه جی هفت G7 در این باره تصریح کرد که “اگر قرار است این بودجه عظیم در نهایت برای استفاده دولت و مردم افغانستان آزاد شود، در آنصورت چیزی که ما می گوییم این است که افغانستان نمی تواند به جایی برای ترور تبدیل شود.” وی افزود “افغانستان نمی تواند به یک کشور مواد مخدر تبدیل شود و دختران افغان باید تا سن ۱۸ سالگی تحصیل کنند و غیره.”
معاملات مربوط به مواد مخدر
محافظه کاران حامی کمک اذعان دارند که همکاری با طالبان اجتناب ناپذیر است اگرچه آنها در این خصوص محتاط هستند.
اندرو میچل، نماینده محافظه کار پارلمان و وزیر سابق توسعه بین المللی بریتانیا خاطر نشان کرد که تعامل با “دولت فعلی” و به تازگی بر سر کار آمده افغانستان تنها گزینه برای جلوگیری از از دست دادن دستاوردهای توسعه ۲۰ ساله است. وی اظهار داشت که “جامعه بین المللی باید در این خصوص به صورت قراردادی به طالبان نزدیک شود.” و “در واقع نیازمند یک سیاست هویج و چماق است.”
حتی ممکن است مسیرهای ساده تر- و در نتیجه ارزان تری- هم برای اصلاحات وجود داشته باشد. کریسپین بلانت، دیگر وزیر سابق محافظه کار و رئیس کنونی کمیته وست مینستر در زمینه اصلاح سیاست های مواد مخدر خاطر نشان کرد که کشاورزان افغان باید اجازه تولید تریاک قانونی- با حفظ زیرساخت ها و دانش با ارزش را داشته باشند.
وی بیان کرد “این آدم های ضعیف در هلمند اجازه ندارند آن ( تریاک ) را برای بازار قانونی پرورش دهند.” او خاطرنشان کرد که انگلیس در حالی که تریاک قانونی خود را برای مصارف پزشکی پرورش می داد، به مجرم شناخته شدن پرورش دهندگان و تولیدکنندگان افغان کمک کرد. اما باکستون استدلال کرد که کشت قانونی خشخاش به لحاظ مالی برای کشاورزان تحت ساختارهای کنونی مالکیت زمین قابل تحمل نخواهد بود.
کشورهای غربی تنها کسانی نیستند که در حال بررسی این معضل هستند.
مشکل مواد مخدر افغانستان برای چین نیز نگران کننده است. وانگ یی، وزیر امور خارجه چین در پاسخ به تعهد طالبان برای مقابله با تجارت مواد مخدر در اوایل ماه جاری بیان کرد که “سخنگویان طالبان اشاره کردند … که افغانستان دیگر مرکزی برای رشد تریاک و تجارت مواد مخدر نخواهد بود – این نشان دهنده یک راه درست رو به جلو است”
گودهند با اشاره به اینکه این غول اقتصادی می خواهد طرح تجاری “کمربند و جاده” خود را از طریق کریدور واخان افغانستان متصل کند، گفت ” تغییر دهنده اصلی بازی چین خواهد بود.” “شما می توانید آن را در یک سطح سرمایه گذاری مشاهده کنید که هر چیزی را که غرب را مشغول به خود کرده بی اهمیت و کوچک جلوه می دهد .”
