اکثریت قریب به اتفاق افرادی که بیش از حد موادافیونی مصرف میکنند, آمریکاییهای سفیدپوست غیر اسپانیاییتبار هستند که نزدیک به ۷۰ درصد از کل مصرفکنندگان را در سال ۲۰۲۰ تشکیل میدادند. همچنین, سیاهپوستان آمریکایی و آمریکاییهای اسپانیاییتبار به ترتیب حدود ۷ و ۱۲ درصد مصرفکنندگان را تشکیل دادهاند. اقتصاددانان آمریکایی معتقدند که افزایش آنچه آنها « مرگهای ناشی از ناامیدی» می نامند ( شامل آنچه آنها بیش مصرفی موادمخدر، به ویژه میان سفیدپوستان آمریکایی بدون مدرک دانشگاهی مینامند) در درجه اول نتیجه کاهش دستمزدها در چهار دهه گذشته و کاهش مشاغل مناسب برای کهنه سربازان آمریکایی است که بسیاری از آنها در نتیجه خدمت در مناطق جنگی از دردهای مزمن رنج میبرند. همین گروه تعداد زیادی از مرگومیرهای مرتبط با مصرف اوپیوئیدها را تشکیل میدهند. بر اساس مطالعه ای که توسط موسسه ملی بهداشت آمریکا انجام شده, احتمال مرگ کهنهسربازان در اثر مصرف بیش از حد مواد افیونی دو برابر بیشتر از افراد عادی است.
اپیدمی مواد افیونی پیامدهای مخربی بر دیگر جنبه های بهداشت عمومی داشته و باعث نرخ بالای هپاتیت سی, ایدز و سایر بیماری ها شده که عمدتاً به دلیل سرنگ های مصرفی مشترک بوده است. در همین حال, اگر مادران در دوران بارداری از مواد افیونی استفاده کنند, می توانند وابستگی به مواد افیونی را به فرزندان خود منتقل کنند. بروز سندرم محرومیت نوزادی, یا علائم ترک تجربه شده توسط نوزادانی که در دوران بارداری در معرض مواد مخدر قرار گرفتهاند, بین سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۷ بیش از ۸۰ درصد افزایش یافته است.
بیشمصرفی مواد افیونی حدود ۷۸ میلیارد دلار در سال برای ایالات متحده آمریکا هزینه دارد , آماری که شامل هزینه های مراقبت های بهداشتی, بهرهوری از دست رفته, برنامه های درمانی و هزینه های قانونی نیز است. تنها در سال ۲۰۱۷, هزینه سوءمصرف مواد افیونی و بیشمصرفی کشنده حدود ۱ تریلیون دلار برآورد شد. جانت یلن, وزیر خزانهداری, که در آن زمان رئیس فدرال رزرو بود, در سال ۲۰۱۷ در مقابل مجلس سنای ایالات متحده, اپیدمی مواد افیونی را با کاهش مشارکت نیروی کار در میان «نیروی کار فعال» مرتبط دانست. آلن کروگر، اقتصاددان دانشگاه پرینستون، نوشت که این امر می تواند عامل ۲۰ درصد کاهش مشارکت نیروی کار میان مردان و ۲۵ درصد میان زنان از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۵ باشد.
در واقع بحران مواد اوپیوئیدی در ایالاتمتحده آمریکا به یک نگرانی مهم در حوزه امنیت ملی نیز تبدیل شده است. پرا که سوال مهم این است که: این مواد اوپیوئیدی مانند هروئین و غنتانیل از کجا وارد این کشور می شوند؟ باید گفت بیشتر هروئینی که وارد ایالات متحده می شود در مزارع خشخاش در مکزیک کشت می شود و چندین کارتل بزرگ، مراکز تولید و توزیع را در شهرهای بزرگ ایالات متحده کنترل می کنند. کارتل های مکزیکی معمولاً مواد مخدر را از مرز جنوب غربی ایالاتمتحده در وسایل نقلیه تجاری و مسافربری و از طریق تونلهای زیرزمینی قاچاق می کنند. مقادیر زیادی هروئین نیز در کشورهای آمریکایجنوبی به ویژه کلمبیا تولید می شود و از طریق هوا و دریا به ایالاتمتحده قاچاق می شود. اگرچه بیشتر هروئین جهان از افغانستان می آید، اما تنها بخش کوچکی از هروئین وارد شده در ایالاتمتحده آمریکا از افغانستان قاچاق می شود.
مقامات آمریکایی می گویند که بیشتر فنتانیل موجود در ایالاتمتحده از مرزهای جنوبی قاچاق میشود. اگرچه فنتانیل مستقیماً از چین میآید اما حجم ورودی آن از سال ۲۰۱۹ به میزان قابل توجهی کاهش یافته است, کارشناسان معتقدند که بسیاری از محموله های قاچاق فنتانیل از طریق مکزیک تغییر مسیر داده میشوند و امروزه این کارتلهای مکزیکی هستند که بیشترین تأثیر مستقیم را بر بازار فنتانیل ایالاتمتحده در سالهای آینده خواهند داشت.
از سال ۲۰۰۷, ایالاتمتحده بیش از ۳ میلیارد دلار به مکزیک کمک امنیتی و مبارزه با قاچاق مواد مخدردر برنامهای به نام ابتکار «مریدا», ارائه کرده است. مقامات آمریکایی می گویند این ابتکار منجر به دستگیری برخی از رهبران ارشد کارتل از جمله خواکین «الچاپو» گوزمان شد, اما آندرس مانوئل لوپز اوبرادور, رئیس جمهور مکزیک به شدت از این توافق انتقاد کرد و در سال ۲۰۲۱, دو کشور چارچوب دوجانبه جدیدی را اعلام کردند.
همچنین برنامههایی با چین به عنوان منبع اصلی قاچاق فنتانیل در ایالاتمتحده در اواسط دهه ۲۰۱۰, ایجاد شد. در میان فشارهای دیپلماتیک مستمر ایالات متحده, پکن اقدامات متعددی را برای منع تولید فنتانیل انجام داد که در سال ۲۰۱۹ ممنوعیت تولید, فروش و صادرات تمام مواد مرتبط با فنتانیل را در پی داشت. با این حال, کارشناسان خاطرنشان می کنند که با تیرهشدن روابط دوجانبه , همکاری پکن در این زمینه کاهش یافته است.
دولتهای اخیر ایالات متحده نیز تعداد ماموران گشت مرزی را به حدود بیست هزار نفر افزایش داده اند. کشف و ضبط هروئین و دستگیریهای قاچاق بین سال های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۷ بیش از دو برابر شد که بسیاری از آنها در نزدیکی مرز جنوب غربی بودند. به دستور رئیسجمهور دونالد ترامپ, دولت حدود هشتاد مایل موانع جدیدی در امتداد مرز ایجاد کرد. برخی از تحلیلگران استدلال کردند که ساخت دیوار مرزی کمک چندانی به مهار جریان موادمخدر نمی کند, زیرا تصور میشود بسیاری از مواد مخدر غیرقانونی از طریق بنادر ورودی قاچاق میشوند . در سال ۲۰۲۱, رئیسجمهور جو بایدن دو فرمان اجرایی با هدف ایجاد اختلال در سازمانهای جنایی فراملی, از جمله با اعمال تحریمها علیه افرادی که در قاچاق موادمخدر دست دارند, صادر کرد.
در سال ۲۰۱۷, پرزیدنت ترامپ مصرف مواد اوپیوئیدی را یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی اعلام کرد و برخی از کمکهای مالی فدرال را به ایالتها برای کنترل این بحران افزایش و محدودیتهای دسترسی به درمان را کاهش داد. همچنین, ترامپ قانون حمایت از بیماران را امضا کرد, قانون دو حزبی با هدف گسترش بیشتر دسترسی به درمان اعتیاد و افزایش تحقیقات در مورد داروهای آرام بخش جایگزین؛ با این حال, برخی از ناظران میگویند که برای انجام این اقدامات بودجه پایدار کافی برای مهار بحران فراهم نشده است.
یک سال پس از روی کار آمدن, پرزیدنت بایدن اولین استراتژی ملی کنترل موادمخدر خود را منتشر کرد که در آن گسترش دسترسی به درمان و مداخلات کاهش آسیب, از جمله استفاده از نالوکسان و کنترل قاچاق موادمخدر, اولویت دارد. پیش از این, دولت بایدن محدودیت های استفاده از بوپرنورفین را کاهش داده بود, درمان دارویی که علائم ترک را کاهش و در نتیجه خطر عود و مصرف بیش از حد را کنترل میکند.
بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است.