سیاست کاهش تقاضا یا پیشگیری از اعتیاد

اعمال مداخله های هوشمندانه برای جلوگیری از بروز وضعیت مضر در افراد، یا جلوگیری از پیشرفت بیماری و بحران در آنها است. منظور از مداخله در پیشگیری عمدتاً ارائه اطلاعات و آگاهی بخشی به افراد است. – انواع پیشگیری آ) دسته بندی اولیه – پیشگیری اولیه Primary Prevention (مانند شستن دستها قبل از بروز بیماری) مهمترین سطح پیش گیری است و به معنی انجام مداخله قبل از ایجاد اختلال و ناتوانی است. برای حفظ سلامتی افراد سالم و جلوگیری از بروز بیماری اعتیاد اقداماتی انجام می گیرد تا علل و عوامل خطر کنترل گردد و افراد عادی را از تجربه مصرف مواد مخدر باز دارد و یا آن را به تاخیر اندازد. این اقدامات غالبا با آموزش اقشارآسیب پذیر آغاز می گردد به نحوی که رغبتی به استعمال مواد مخدر از خود نشان ندهند. – پیشگیری ثانویه Secondary Prevention (مانند مراجعه بهنگام به مراکز درمانی) به معنی انجام اقدامات پیش گیرانه روی افرادی است که پس از مصرف اولیه، هنوز معتاد نشده اند، اما در معرض خطر ابتلاء به اعتیاد قرار دارند. باید این افراد هر چه سریعتر شناسایی و درمان شوند و با انجام اقدامات موثر و قاطع، چه در سطح فردی و چه اجتماعی، از تکرار مصرف و سقوط در دام اعتیاد جلوگیری شود. پیشگیری ثالثیه Tertiary Prevention نوعی توانبخشی و بازپروری است و با هدف کاستن ناتوانی ها و عوارض ناشی از بیماری صورت می گیرد. اقدام‌های مداخله‌ای در مراحل پیشرفته بیماری که در واقع شامل بکارگیری همه تدابیر موجود به منظور کاهش یا محدود کردن ناتوانی‌های حاصل از بیماری، به حداقل رساندن رنج و آسیب ناشی از بیماری و ارتقای قدرت تطابق بیمار صورت می گیرد و در واقع می‌تواند تا مرحله اعاده بهبودی نسبی پیش رود. برنامه های کاهش آسیب در این سطح از پیشگیری قرار می گیرند.