کادراس موسسه کادراس
هر روز در زندگی خود انتخاب هایی می کنیم که بر سلامتی ما تأثیر می گذارد. افراد به دلایل مختلف مانند مقابله با چالش های زندگی، فرار از واقعیت، تسکین درد، یا تلاش برای تطبیق خود با محیط های جدید مواد مخدر مصرف می کنند. برخی می توانند از اثرات منفی مواد بر سلامتی و زندگی خود آگاه باشند و همچنان برای قطع مصرف تلاش کنند؛ به این دلیل که مصرف مکرر مواد مخدر می تواند منجر به تغییراتی در مغز شود که قطع مصرف در این شرایط حتی اگر بخواهند هم بسیار سخت است. هنگامی که مغز فردی در نتیجه مصرف زیاد انواع مواد دچار این تغییرات می شود در اصطلاح دقیق با مشکل اختلال مصرف مواد مواجه است و اعتیاد یک نوع شدید اختلال مصرف مواد می باشد.
همه مواد اعتیاد آور باعث می شوند مغز ماده شیمیایی دوپامین را آزاد کند. دوپامین معمولاً پس از فعالیت های لذت بخش و رضایت بخش از نظر ذهنی و روانی تولید می شود. دوپامین باعث می شود که مغز پاداش هایی که دارای اثرات لذت دارد را به خاطر بسپارد و میل به جستجوی دوباره آنها را تقویت می کند. استفاده مکرر از یک نوع ماده، باعث تولید دوپامین بیشتری می شود که نحوه واکنش بدن نسبت به مصرف مواد را در طول زمان به طور مرتب تغییر می دهد.
با استفاده مکرر، مقدار بیشتری از مواد برای ایجاد همان اثر لذت بخش مورد نیاز است. هنگامی که مواد در دسترس نباشد، فرد ممکن است علائم منفی ترک را تجربه کنند که شامل استرس، اضطراب، افسردگی و گاهی اوقات علائم فیزیکی مانند عرق کردن، استفراغ و درد است. چرخه های مکرر مصرف و ترک مواد مخدر می تواند عملکرد مغز را مختل کند تا جایی که افراد ممکن است به سختی لذت را در زندگی روزمره خود تجربه کنند. در این مرحله، بسیاری به مصرف مواد مخدر ادامه می‌دهند تا از کمبودهایی که در نتیجه مصرف مواد ایجاد شده را جبران کنند نه اینکه به دنبال تجربه لذت بیشتری باشند بلکه تجربه همان لذت اولین مصرف نیز بسیار خوشایند خواهد بود. در این مرحله، درمان می تواند به افراد مبتلا به اختلال مصرف مواد کمک کند تا با این اثرات مخرب مقابله کنند و زندگی سالم تری داشته باشند. هرچه زودتر فرد تحت درمان قرار گیرد، شانس بهبودی او بیشتر است.
ما مواد مخدر را به عنوان بیشترین یا کم ضررترین تعریف نمی کنیم. انواع مواد این پتانسیل را دارند که اثرات منفی بر سلامتی ایجاد کنند و در کوتاه مدت یا بلند مدت به وضعیت خطرناکی منجر شوند. اینکه آیا یک ماده باعث ایجاد یک مشکل جدی برای سلامتی می شود – مانند مصرف بیش از حد تهدید کننده زندگی – می تواند به میزان مصرف، نحوه مصرف آن و سایر عوامل بستگی داشته باشد.
با این حال، برخی از مواد به قدری قوی هستند که مصرف بیش از حد آنها حتی در اولین مصرف می تواند جان فرد را تهدید کند. به عنوان مثال، فنتانیل ماده افیونی مصنوعی دارد که ۱۰۰ برابر قوی تر از مورفین و ۵۰ برابر قوی تر از هروئین است. از آنجایی که فنتانیل اغلب با سایر مواد مخدر مانند هروئین، کوکائین، مت آمفتامین ترکیب می شود، ممکن است ناخودآگاه در مقادیر نامشخصی مصرف شود که در نهایت منجر به مصرف بیش از حد شود. به عنوان مثال، بیش مصرفی مواد افیونی حدود ۷۸ میلیارد دلار در سال برای ایالات متحده آمریکا هزینه دارد ، آماری که شامل هزینه های مراقبت های بهداشتی، بهره وری از دست رفته، برنامه های درمانی و هزینه های قانونی نیز است. تنها در سال ۲۰۱۷، هزینه سوء مصرف مواد افیونی و بیش مصرفی کشنده حدود ۱ تریلیون دلار برآورد شد. جانت یلن، وزیر خزانه‌داری، که در آن زمان رئیس فدرال رزرو بود، در سال ۲۰۱۷ در مقابل مجلس سنای ایالات متحده ، اپیدمی مواد افیونی را با کاهش مشارکت نیروی کار در میان «نیروی کار فعال» مرتبط دانست. آلن کروگر، اقتصاددان دانشگاه پرینستون، نوشت که این امر می تواند عامل ۲۰ درصد کاهش مشارکت نیروی کار میان مردان و ۲۵ درصد میان زنان از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۵ باشد.
در واقع بحران مواد اوپیوئیدی در ایالات متحده آمریکا به یک نگرانی مهم در حوزه امنیت ملی نیز تبدیل شده است. پرا که سوال مهم این است که: این مواد اوپیوئیدی مانند هروئین و غنتانیل از کجا وارد این کشور می شوند؟ باید گفت بیشتر هروئینی که وارد ایالات متحده می شود در مزارع خشخاش در مکزیک کشت می شود و چندین کارتل بزرگ، مراکز تولید و توزیع را در شهرهای بزرگ ایالات متحده کنترل می کنند. کارتل های مکزیکی معمولاً مواد مخدر را از مرز جنوب غربی ایالات متحده در وسایل نقلیه تجاری و مسافربری و از طریق تونل های زیرزمینی قاچاق می کنند. مقادیر زیادی هروئین نیز در کشورهای آمریکای جنوبی به ویژه کلمبیا تولید می شود و از طریق هوا و دریا به ایالات متحده قاچاق می شود. اگرچه بیشتر هروئین جهان از افغانستان می آید، اما تنها بخش کوچکی از هروئین وارد شده در ایالات متحده آمریکا از افغانستان قاچاق می شود.
به طور کلی، برخی از مواد مخدر بیشتر از سایرین با اعتیاد همراه هستند. به عنوان مثال، بیش از نیمی از افرادی که به طور منظم از سیگار استفاده می کنند، معیارهای اختلال مصرف دخانیات را دارند، در حالی که از هر ۱۱ نفری که به طور منظم ماری جوانا (حشیش) مصرف می کنند، تنها ۱ نفر دارای معیارهای اختلال مصرف حشیش است. برخی از مواد می توانند تأثیر قوی تری بر مغز نسبت به سایرین داشته باشند. تحقیقات نشان داده است که متامفتامین ، به ویژه، ممکن است به سلول ها و ساختارهای درون مغز آسیب برساند که می تواند باعث مشکلات طولانی مدت در احساسات و حافظه شود. برخی از بیماری‌های جسمی یا روانی و همچنین سابقه سلامت خانوادگی، بر شانس ابتلای فرد به اعتیاد یا سایر اثرات منفی مصرف مواد بر سلامتی تأثیر می‌گذارند. سن عامل مهمی در محاسبه خطرات مصرف مواد است. از آنجایی که مغز در اواسط دهه بیست سالگی فرد رشد می کند، نوجوانان و بزرگسالان جوان در برابر اثرات منفی بسیاری از مواد آسیب پذیرتر هستند. همه اینها به این معنی است که مواد خاصی ممکن است در موقعیت های مختلف خطرات مختلفی را برای افراد مختلف ایجاد کنند.
