کادراس موسسه کادراس
در ماه ژوئن تایلند کشت و مصرف کانابیس را قانونی اعلام و احکام سخت گیرانه و طولانی مدت زندان یا حتی مجازات اعدام را برای جرائم مربوط به مواد مخدر تعدیل کرد.
تاکسین شیناواترا نخست وزیر وقت تایلند سیاست «مبارزه با مواد مخدر» بسیار سخت گیرانه‌ای را به اجرا می‌گذاشت؛ به گونه‌ای که افراد زیادی به جرم قاچاق یا حمل مواد مخدر اعدام می‌شدند.
کمپین «تاکسین» از محبوبیت بسیاری زیادی در میان مردم برخوردار بود. تایلندی‌ها نگران تاثیر مخرب مواد مخدری همچون مت‌آمفتامین‌ها در جوامع محلی خود بودند و به همین دلیل مایل بودند تا نقض تکان دهنده حقوق بشر را که با سرکوب خشونت آمیز به وجود آمده بود، نادیده بگیرند.
سایر کشورهای این منطقه، بویژه کشور فیلیپین پس از روی کارآمدن رودریگو دوترته رئیس جمهور این کشور در سال ۲۰۱۶، همچون تایلند از این رویکرد تنبیهی استفاه می‌کردند. برای چند دهه سنگاپور و مالزی نیز مجازات اعدام را برای قاچاقچیان مواد مخدر وضع کردند. از مدتها پیش به گردشگرانی که به جنوب شرق آسیا می‌آیند، در مورد مجازات‌های سختی که در صورت گرفتار شدن با مقدار کم ماری جوانا با آن مواجه می‌شوند، هشدار داده شده است.
اکنون با تغییر سیاست دولت تایلند انواع محصولات کانابیس به راحتی در کافه‌ها و مغازه‌ها به فروش می‌رسد یا در پشت شیشه غرفه‌ها گیاه ماری‌جوانا به نمایش گذاشته می‌شود. آنوتین چارنویراکول وزیر بهداشت عمومی تایلند (معمار قانون جدید که اکنون شاید یکی از لیبرال‌ترین رژیم قوانین ماری جوانا در جهان را به تایلند اختصاص داده است) در حال مشاهده نمونه‌های اجرای قانون جدید است.
به نظر می‌رسد قوانین جدید در تایلند، یکی از لیبرال‌ترین رویکردها در خصوص ماری‌جوانا نسبت به باقی نقاط جهان باشد. هم‌اکنون مردم می‌توانند به اندازه که میل دارند این گیاه را کشت و از آن مصرف کنند؛ هر چند محدودیت‌هایی در خصوص بازاریابی و فروش آن وجود دارد.
سوالی اصلی آن است که چه چیزی سبب می‌شود تا کشوری که هنوز توسط نیروهای محافظه‌کار ارتش رهبری می‌شود، که به نظر می‌رسد آزاد کردن قوانین مخدری در آن بعید باشد، به این سمت و سو حرکت کند؟
یک دلیل وقوع این اتفاق خود «فضای سیاسی» است. آقای آنوتین «قانونی کردن ماری‌جوانا» را به عنوان وعده انتخاباتی حزب خود در سال ۲۰۱۹ اعلام کرده بود. پایگاه رای این حزب در مناطق فقیر نشین و روستاهای شمال شرق تایلند است. دیگر عامل تصویب این قانون را می‌توان درآمدهای مالی دانست. پیش‌بینی‌ها حاکی از این نکته است که تجارت ماری‌جوانا تنها در سه سال اول خود ۱۰ میلیارد دلار کسب درآمدزایی خواهد کرد. اما این مواد زمانی می‌تواند درآمد بیشتری داشته باشد که گردشگران صرفا برای مصرف ماری‌جوانا به این کشور سفر کنند.
سومین عامل در پس قانونی‌سازی ماری‌جوانا را می‌توان بازنگری در رویکرد سخت گیرانه در خصوص مصرف مواد مخدر که هفت سال پیش آغاز شده است دانست، که به طور عجیبی در زمانی که تایلند توسط نظامیان اداره می‌شود، رخ داده است.
این کشور دارای برخی از شلوغ‌ترین زندان‌ها در جهان است که سه چهارم زندانیان آن به خاطر جرائم مرتبط با مواد مخدر است. حتی برخی از زندانیان به خاطر جرائم بسیاری جزئی در زندان به سر می‌برند. این امر نه تنها انتقادات بین‌المللی را نسبت به شرایط بدی که زندانیان باید در زندگی کنند به همراه داشته ، بلکه هزینه‌های بسیاری برای حمایت از آنها به دولت تحمیل کرده است.
در سال ۲۰۱۶ ژنرال پایبون کومچایا وزیر نظامی دادگستری تایلند اعلام کرد که سیاست «مبارزه علیه مواد مخدر» شکست خورده و به روشی معتدل تر برای مقابله با استعمال و سوء مصرف مواد مخدر نیاز است. یکی از نتایج تغییر قانون کانابیس در تایلند را می‌توان آزادی ۴۰۰۰ نفر از زندان دانست.
به هر حال دولت اکنون در حال تدوین مقررات تکمیلی در مورد مصرف کانابیس است. به نظر می‌رسد موضع رسمی در قوانین جدید آن است که مصرف کانابیس صرفا برای اهداف پزشکی نه تفریحی مجاز دانسته می‌شود. با این حال به نظر می‌رسد به سختی می‌توان تمایز میان این دو استعمال را مشخص کرد.
