کادراس موسسه کادراس
پاکستان سه کنوانسیون مرتبط به کنترل مواد مخدر را به امضا رسانده است. تک کنوانسیون مواد مخدر ۱۹۶۲ (و اصلاحیه آن توسط پروتکل سال ۱۹۷۲) مبنی بر محدود کردن مالکیت، استفاده، تجارت، توزیع، واردات، صادرات، تولید مواد مخدر – تریاک، کوکائین و مشتقات آن، کانابیس- و کنوانسیون مواد روان‌گردان سال ۱۹۷۱ و ۱۹۶۱ مبنی بر کنترل مواد روان‌گردان مانند محرک‌های عصبی و مواد روان‌گردان غیرقانونی در سال ۱۹۸۸ و نیز اقداماتی که منجر به نقض مقررات مبارزه با پول‌شویی باشد. پاکستان با امضای تعهدات بین‌المللی و تعهد به انجام آن، اهداف این کنوانسیون‌ها را وارد قوانین ملی کرده است. در حال حاضر قانون مواد مخدر پاکستان ۱۹۹۷ در حال اجراست. این قانون کشت مواد مخدر، تولید، استخراج، آماده‌سازی، ترانزیت، مالکیت، تجارت، تأمین مالی و… مواد مخدر سنتی و صنعتی را به غیر مصارف علمی و پزشکی ممنوع کرده است.
براساس آمارهای بین‌المللی شهر کراچی پس از نیویورک بیشترین میزان بیش‌مصرفی مواد را به نام خود ثبت کرده است. براساس گزارش‌های سال ۲۰۱۹ در خصوص میزان مصرف کانابیس،استعمال این مواد در شهر کراچی ۴۱. ۹۵ متریک تن در مقایسه با ۷۷.۴۴ متریک تن در نیویورک بوده است. این اعداد و ارقام نه تنها حاکی از افزایش مصرف کانابیس، بلکه نشان دهنده تمایل جوانان پاکستانی به مصرف انواع مواد مهمانی همچون قرص اکستازی، ال اس دی و شیشه است. در ادامه این یادداشت سعی خواهیم کرد تا نگاهی به مصرف مواد در پاکستان داشته باشیم.
گردش مالی تجارت غیر قانونی کوکائین، تریاک و حشیش در پاکستان رقمی معادل سالانه ۲ میلیارد دلار است. موادی الکل، هروئین، کریستال مت، تریاک، اکستازی، کوکائین و سایر مواد مخدر به راحتی تهیه بطری آب در دسترس سایر افراد قرار دارد. براساس آمارهای منتشر شده از سوی ابتکار ملی جرائم سازمان یافته در پاکستان ارزش خیابانی کوکائین بین ۸۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ پوند در هر گرم است. قیمت کریستال و شیشه در بازار مخدری پاکستان تقریبا ۱۲۰۰ تا ۴۰۰۰ پوند در هر گرم است که اکنون در میان گروه‌های با درآمد پایین و متوسط رواج بیشتری دارد.
در مطالعه‌ای دیگر توسط سازمان بهداشت جهانی میزان کوکائین و کراک به ترتیب ۱۹ و ۱۵ درصد گزارش شده که نشان دهنده افزایش استعمال این مواد در میان افراد ثروتمند و طبقات بالا جامعه است. به گزارش نیروی مبارزه با مواد مخدر پاکستان، حدود ۴۰ درصد از قاچاق مواد مخدر در افغانستان از مسیر پاکستان عبور می‌کند که عمدتا هروئین و حشیش می‌باشد. ازآنجایی که بیشتر کشت غیرقانونی تریاک در جنوب افغانستان (استان‌های هم مرز با پاکستان به ویژه در هلمند و قندهار رخ می‌دهد) قاچاق مواد مخدر در این منطقه بسیار زیاد است.
در آخر باید گفت جمهوری اسلامی پاکستان به دلیل هم مرز بودن با بزرگ‌ترین تولید کنندگان مواد مخدر جهان، همواره در معرض تهدید مخدری قرار دارد. مرز مشترک با افغانستان موجب تبدیل شدن این کشور به مسیر ترانزیت مواد و بازار مصرف مواد به ویژه در میان جوانان شده است. بی‌شک افزایش مصرف مواد در این کشور موجب به خطر افتادن امنیت اجتماعی، کاهش توان نیروی کار، افزایش جرائم کیفری و صدها آسیب مختلف در این کشور خواهد شد. دیگر نکته مهم بحث ترانزیت مواد در این کشور است. ایران به عنوان همسایه غربی پاکستان همواره یکی از مقاصد قاچاق مواد بوده است. با تشدید روند تجارت مخدری در این کشور لازم است تا دستگاه ذی صلاح در جمهوری اسلامی ایران به ویژه در بخش مرزداری سیاست‌های لازم برای مقابله با این پدیده امنیتی از مبدا پاکستان اتخاذ کنند.
