کادراس موسسه کادراس
در گزارش «پیمایش وضعیت مواد مخدر میانمار یا برمه؛ کشت، تولید و پیامدها» که داده‌های آن درست پیش از تسلط نظامیان در فوریه ۲۰۲۱ گردآوری شده، نشان از افزایش ۲% سطح زیرکشت (از ۲۹۵۰۰ به ۳۰۲۰۰ هکتار) و افزایش ۴ درصدی در حجم محصول نهایی (۴۲۳ تن) دارد. این در حالی است که آمار کلی کشت در این کشور رقمهایی پایین‌تر از آمار سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ را نشان می‌دهد و مشخص نیست که آیا این آمار نشان‌دهنده روندی بلندمدت است یا خیر؟ این امر با توجه به بحران‌های اجتماعی ناشی از گسترش پاندمی کرونا و گسترش کلی بازارهای منطقه‌ای نگران کننده است.
ایالت «شان» محل کشت ۸۳% خشخاش میانمار بوده، اما حجم کشت خشخاش در آن نسبت به سال‌های گذشته تنها ۱% افزایش یافته، این در حالی است که در ایالت «کاچین» هم‌مرز با هند و چین، افزایش ۱۷ درصدی کشت نسبت به سال گذشته مشاهده می‌شود. با وجود تغییر مداوم منطقه ای به سمت تولید، قاچاق و مصرف از مواد مخدر مصنوعی، اقتصاد تریاک میانمار سود قابل توجهی در داخل و خارج از کشور به وجود می‌آورد. آخرین یافته‌ها در خصوص ارزش افیون در میانمار حاکی از گردش مالی ۰.۵ تا ۱.۱ میلیارد دلار است. در عین حال هروئین میانمار نیز با ۳ میلیون مصرف‌کننده دارای بازار ۱۰ میلیارد دلاری است.
کشاورزان و جوامع روستایی در ایالت شان و سایر مناطق کشت خشخاش سود نسبتاً کمی از تجارت فراملی مواد مخدر بر اساس محصولات خود دارند. با این حال، افزایش قیمت عمده فروشی – برای اولین بار از سال ۲۰۱۶ قیمت تریاک سر زمین افزایش یافته است – و وجود محیط اقتصادی و امنیتی بسیار کم ثبات، تجارت تریاک را جذاب تر می‌سازد. «بندیکت هافمن»، مدیر دفتر مقابله با مواد مخدر سازمان ملل در میانمار، می گوید: «دلیل اصلی روی آوردن کشاورزان به کشت خشخاش، فقر است. در حالیکه به نظر می رسد پویایی جدیدی در اقتصاد تریاک در حال شکل گیری است، ارتقای فرصت های معیشتی پایدار از نظر اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی یکی از معدود راه های رسیدگی به وضعیت مواد مخدر غیرقانونی در میانمار خواهد بود، هم در زمینه افزایش بی ثباتی و هم به عنوان یک مانع بلندمدت برای صلح و توسعه پایدار، به ویژه در ایالت شان.» شماره بعدی این گزارش فصل کشت ۲۰۲۱ – ۲۰۲۲ را مورد بررسی قرار خواهد داد.
