کادراس موسسه کادراس
براساس گزارش‌های بین‌المللی جمعیت قاره آقریقا تا سال ۲۰۵۰، با رشدی ۲.۵ برابری به عدد ۲ میلیارد و پانصد میلیون نفر خواهد رسید. در این بازه زمانی پیش‌بینی می‌شود که ۶۰ درصد جمعیت این قاره افراد زیر ۲۵ سال خواهند بود. این نیروی جوان اگر تحت مدیریت صحیح و اصولی دولت‌های آفریقایی قرار بگیرند می‌توانند موجب به حرکت درآوردن چرخ‌های توسعه در این قاره شوند. اما در روی دیگر سکه اگر شغل، مسکن، امکانات تحصیلی و بهداشتی کافی برای این جمعیت جوان فراهم نشود، آنگاه این این «فرصت» تبدیل به «تهدیدی خطرناک» برای واحدهای سیاسی این منطقه خواهد شد. رشد تروریسم، تشدید جرائم سازمان یافته همچون قاچاق مواد مخدر و قاچاق انسان، سوء مصرف مواد و … از جمله پیامدهای شکست دولت‌های این منطقه برای کنترل و مدیریت نسل جوان خواهد بود.
به گزارش دفتر مبارزه با جرم و مواد مخدر سازمان ملل متحد، بسیاری از جوانان آفریقایی به سوء مصرف انواع مواد مخدر و محرک روی آورده‌اند. سازمان ملل پیش بینی می‌کند که تا سال ۲۰۳۰ تعداد مصرف کنندگان مواد مخدر در آفریقا به میزان قابل توجهی افزایش پیدا خواهد کرد. این در حالی است که سیر سرمایه گذاری و رشد اقتصادی در قاره آفریقا باید به شکل بیشتر جوانان این قاره را به سمت افزایش میزان تحصیلات، ایجاد مشاغل پایدار، نوآوری علمی-فنی و … سوق دهد اما در عمل سیاست‌های ضعیف دولت‌های آفریقایی سبب ایجاد انحراف در مسیر تربیت و رشد جوانان آفریقایی شده است.
سازمان بهداشت جهانی سوء مصرف مواد را به عنوان مصرف مضر یا خطرناک مواد روان گردان از جمله الکل و مواد مخدر غیر قانونی توصیف می‌کند. این بیانیه می‌گوید که مصرف غیرقانونی مواد مخدر پیامدهای نامطلوب بهداشتی و اجتماعی دارد زیرا بار مالی سنگینی را بر دوش مصرف کنندگان، خانواده‌ها و جامعه وارد می‌کند. علاوه بر این مصرف مواد مخدر می‌تواند در بلند فرآیند توسعه کشورها را با تاخیر مواجه کرده و ایشان را گرفتار مسائل غیر ضروری کند. تا سال ۲۰۳۰ سازمان ملل تخمین می‌زند که تعداد مصرف کنددگان مواد در آفریقا ۴۰% افزایش خواهد یافت. در سراسر این قاره، معتادان به مواد مخدر اغلب با تبعیض و عدم حمایت مواجه شدند که حتی در صورت توقف مصرف، بازیابی زندگی را برای آنها دشوار می‌سازد. مسئله بازگشت معتادین به آغوش جامعه موضوعی جدی است که بسیاری از کشورهای در حال توسعه به آن توجه نکرده و به همین دلیل موجب بازگشت مجدد فرد به دامن اعتیاد می‌شوند.
براساس گزارش دفتر مبارزه با مواد مخدر و جر سازمان ملل متحد، در حال حاضر بیش ترین ماده مخدر غیرقانونی در این قاره کانابیس است. دومین گروه پر مصرف مواد مخدر، محرک‌های نوع آمفتامین (ATS) هستند که شامل «اکستازی» و مت‌آمفتامین می‌شود. با این حال تعداد بیشتری از مصرف کنندگان مواد مخدر که مواد تزریق می‌کنند؛ اگرچه این عمل خطرناک تلقی می‌شود زیرا استفاده از سوزن‌ها و سرنگ‌های آلوده می‌توانند ویروس‌هایی مانند ایدز، هپاتیت B و C را منتقل کنند. همچنین در غرب آفریقا، گینه بیسائو یکی از مراکز مهم برای قاچاق مواد مخدر بویژه برای کوکائین است. –این کشور در سال ۲۰۰۵، زمانی که رئیس جمهور سابق ژائو برناردو «نینو» ویرا که از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ با مشت آهنین بر کشور حکومت می‌کرد- پس از بازگشت از شش سال تبعید در پرتغال، دوباره انتخاب شد و یک دولت مخدری را ایجاد کرد.
با افزایش سرمایه‌گذاری‌های خارجی، انتقال فناوری و رشد دانش در قاره سیاه، بسیاری از تحلیل‌گران اتحادیه آفریقا رایکی از قطب‌های آتی اقتصاد جهانی می‌دانند. با این حال عدم رعایت توازن در توسعه تمام مناطق، بی‌توجهی به نیازهای ابتدایی نسل جدید و فساد حاکم در دستگاه‌های دولتی موجب افزایش قاچاق، ترانزیت و مصرف مواد مخدر در کشورهای آفریقایی شده است. این خظر بیش از همه جوانان و نوجوانان را تهدید می‌کند که در خلاء نظارت و مبارزه جدی با مواد مخدر، در معرض انواع مواد مخدر و محرک قرار دارند.
