کادراس موسسه کادراس
پس از تلاش برخی کشورها و لابی‌های ذی‌نفوذ در سازمان‌های بین‌المللی، نهادهای علمی و رسانه‌های جریان اصلی برای عادی‌سازی و سپس قانونی‌سازی کشت، تولید، تجارت و مصرف کانابیس و مشتقات آن، حال کانادا به نام «مصرف ایمن مواد مخدر» و به شکل غیر رسمی از فعالیت مغازه‌ای برای فروش هروئین، کوکائین، مت‌آمفتامین و قرص‌های روان گردان در استان بریتیش کلمبیا چشم پوشی کرده است. جری مارتین صاحب این مغازه انگیزه این کار خود را مبارزه با اپیدمی سوء مصرف اوپیوئیدها اعلام نموده و این اقدام را امری به نفع سلامت عمومی جامعه معتادان می‌داند. این نکته لازم به ذکر است مسئولان این منطقه از سه سال پیش روند «جرم زدایی» از مواد مخدر را آغاز کرده اما این (ظاهرا) فروشگاه به صورت غیرقانونی به فعالیت خود ادامه داده است. پوشش رسانه‌ای این کسب‌وکار و مصاحبه با فروشنده این مغازه نشان دهنده تلاش غیر مستقیم مسئولان محلی برای «عادی‌سازی» تولید، فروش و مصرف انواع مواد مخدر، محرک و روان گردان در بریتیش کلمبیا است.
طی سال‌های اخیر با افزایش قاچاق فنتانیل‌های تقلبی به آمریکای شمالی شمار فوتی‌های ناشی از مصرف این ماده مخدر در میان نوجوانان و جوانان افزایشی چشمگیر یافته است. در چنین شرایطی گروهی از افراد با استناد به داده‌های «شبه علمی» و مغالطه‌هایی همچون «تولید امن مواد» یا «مصرف کم خطر» به دنبال عادی‌سازی و سپس قانونی‌سازی تولید، تجارت و مصرف انواع مواد در جغرافیای محلی و منطقه‌ای هستند. فروشنده کانادایی نیز با استناد به ناایمن بودن روند تولید مواد موجود در بازار، مدعی شد که او در حال فروش «مواد آزمایش شده» و با «قیمت اقتصادی» در بازار مصرف است. وی در ادامه گفت که افراد باید در مغازه ثابت کنند که بیش از ۱۸ سال سن دارند و پس از اثبات سن حداکثر خرید آنها نمی‌تواند بیش از ۲.۵ گرم از هر ماده مخدر باشد. این فروشنده کانادایی در حالی به فروش کوکائین و هروئین می‌پردازد که همچنان مجازات چنین جرمی در این کشور «حبس ابد» است.
این اتفاق نادر در تاریخ «مواد مخدر» در حالی انجام شده است که راهبرد اعلامی دولت کانادا از سیاست دیگری خبر می‌دهد. راهبرد کنترل مواد مخدر در کانادا دارای استراتژی سه ستونه است که عبارت‌اند از؛ «درمان»، «پیشگیری» و «اجرا». هر چند در کانادا برنامه‌های پیشگیری از اعتیاد با هدف کاهش مصرف غیرقانونی مواد مخدر توسط افراد ۱۰ تا ۲۴ ساله کانادایی به صورت گسترده از سال ۲۰۰۷ در دست اجرا است؛ اما باید یادآوری کرد عمده اهداف ذکر شده در این برنامه مانند کاهش تعداد جوانان مصرف کننده، به تاخیر انداختن شروع مصرف، کاهش دفعات مصرف و کاهش استفاده از چند ماده اعتیادآور غیرقانونی است. استراتژی پیشگیری در کانادا از سه روش عمده استفاده می‌کند که عبارتند از؛ «رسانه»، «استانداردهای ملی برای پیشگیری» و «مشارکت پایدار».
پس از «قانونی» اعلام شدن مصرف کانابیس در کانادا (۲۰۱۸)، ونکوور بدل به دومین کشوری شد که مصرف تفریحی این مواد را قانونی اعلام می‌کند. جاستین ترودو نخست وزیر کانادا با این استدلال که حلقه فعالیت مجرمان و تبهکاران را محدود کند، این قانون را به تصویب رساند اما امروز آمارها نشان می‌دهد که نه تنها استعمال کانابیس و مشتقات آن کم نشده بلکه با اقبال بی‌سابقه‌ای از سوی نسل جدید روبه‌رو شده است. به عبارت دیگر سیاست قانونی‌سازی مصرف ماری جوانا نه تنها سبب کاهش تولید یا مصرف این ماده نشده بلکه کاملا تاثیر عکس داشته است. حال با حرکت تدریجی و «چراغ خاموش» دولت کانادا به سمت قانونی‌سازی انواع مخدر، پیش‌بینی می‌شود که اتفاقات پس از قانونی‌سازی کانابیس به شکل شدیدتری تکرار شود.
