کادراس موسسه کادراس
زیمباوه که واقع در آفریقای جنوبی است، یکی از نخستین کشورهای قاره آفریقا لقب گرفته که تولید کانابیس دارویی را از سال ۲۰۱۸ به امید دست‌یابی به جریان جدیدی از درآمدهای دلاری قانونی کرده و تا کنون ۵۷ مورد مجوز در این زمینه صادر کرده است.
با تامین مالی از سوی شرکت‌های خارجی مانند «کینگ کنگ ارگانیکس[۱]» مستقر در ایالات‌متحده، کشاورزان سیاه‌پوستی مانند نیانونگو[۲] ۳۵ ساله، به دنبال آن هستند که کشت محصولات سنتی مانند تنباکو را به کانابیس تبدیل کنند. نیانونگو در اینباره گفت: «ما می‌خواهیم کانابیس را به قیمت ۲۵ دلار در هر یک کیلوگرم بفروشیم که این عدد پنج الی شش برابر بیشتر از درآمدی است که محصول مرغوب تنباکو می‌تواند به شما بدهد. در واقع ما روی یک معدن طلای سبز نشسته‌ایم.»
به گفته تحلیل‌گران ارزش تقریبی صنعت جهانی کانابیس ممکن است تا سال ۲۰۲۸ به ۲۷۲ میلیارد دلار برسد. «متولی انکوبه»، وزیر دارایی زیمباوه نیز در این باره می‌گوید زیمباوه درصدد کسب حداقل یک میلیارد دلار از این بازار است (بیش از مبلغی که هم‌اکنون از صادرات عمده توتون[۳] به دست می‌آورند).
مقامات زیمبابوه به عنوان بزرگترین تولیدکننده تنباکو در آفریقا، متوجه شده اند که این کشور باید به محصولات تولیدی خود تنوع بخشیده و از محصولات مخدری اعتیادآوری (که ثابت شده برای سلامت سیگاری ها و اطرافیان آنان مضر است) فاصله بگیرند. کانابیس در واقع این به عنوان جایگزین است که از یکسو ضرر کمتری نسبت به سیگار دیده دارد و کانابیدیول[۴] (CBD) آن نیز از سوی دیگر دارای خاصیت درمانی درنظر گرفته می‌شود.
تجارت پرهزینه
اما چالش‌های زیادی نیز در این زمینه باقی می ماند؛ نه تنها هزینه هنگفت راه‌اندازی این مزارع، بلکه مقررات سخت‌گیرانه موجود، از جمله الزامات گلخانه‌ای «رشد ارگانیک» کانابیس نیز برای اینکه بتوان محصولات را در بازار پزشکی فروخت، ضروری است.
نیانونگو با کوتاه کردن برگ های متمایز بادبزن شکل مزرعه خود گفت: «یک گلخانه بسیار پرهزینه است. در کل این گلخانه: فقط برای راه اندازی ساختار به چیزی حدود ۵۰۰۰۰۰ دلار نیاز دارید، بدون احتساب سیستم قطره ای و ورودی بذر.»
شریک نینانگو در آمریکا یعنی «کینگ کنگ ارگانیکس» که دانه و سایر نهاده‌ها را تامین می‌کند، گلخانه‌ها را براساس توافق‌نامه پیش‌خرید خریداری کرد
به گفته وی این هزینه برای کشت یک هکتار کانابیس به ۲.۵ میلیون دلار می‌رسد. در حال حاضر او و سایر تولیدکنندگان با دولت لابی می‌کنند تا قوانین را تعدیل و هزینه‌ها را کاهش دهند. آژانس سرمایه‌گذاری و توسعه زیمباوه[۵] به تولیدکنندگان کانابیس مجوز داده در مورد این مسائل هیچ موضعی نگرفته است.
مزرعه جنگلی نینانگو که از سال ۲۰۰۳ فعالیت می‌کند، به کشت محصولات سنتی تنباکو، ذرت و پرورش گاو پرداخته، اما صدور مجوز کانابیس را از سال ۲۰۲۰ در دستور کار قرار داده است. از ۸۰ نفر دستیار او بر روی مزارع، اکنون ۲۰ نفر روی گیاه کانابیس کار می‌کنند.
او انتظار دارد که در ماه اوت و همزمان با برداشت نخست کانابیس ۲.۵ میلیون دلار سود به دست بیاورد، که شدیداً بیشتر از سود او از دیگر محصولات و دام‌هایش خواهد بود.
پی‌نوشت‌ها
[۱] King Kong Organics
[۲] Nyanungo
[۳] tobacco
[۴] cannabidiol
[۵] The Zimbabwe Investment and Development Agency
بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است.
