از مصرف تفننی تا سوء مصرف نوجوانان

مصرف مواد در نوجوانان از مصرف تفننی تا اختلالات شدید سوء مصرف متغیر است . پیامدهای حاد و بلندمدت بسته به ماده، شرایط و دفعات مصرف از کم تا شدید که تهدید کننده زندگی فرد است، متعییر می باشد. با این حال، حتی مصرف تفننی نیز می تواند نوجوانان را در معرض خطر آسیب های قابل توجهی از جمله مصرف بیش از حد، تصادف با وسایل نقلیه موتوری، رفتارهای خشونت آمیز و پیامدهای تماس جنسی (مانند بارداری ، عفونت های مقاربتی ) قرار دهد. مصرف مواد همچنین در رشد مغزی نوجوانان بسته به دوز مصرف اختلال ایجاد می کند. مصرف منظم الکل، حشیش (ماری جوانا)، نیکوتین یا سایر مواد مخدر در دوران نوجوانی با نرخ بالاتر اختلالات سلامت روان، عملکرد ضعیف تر در بزرگسالی و نرخ بالاتر اعتیاد مرتبط است.

 

نوجوانان به دلایل مختلفی مواد مصرف می کنند:

• برای به اشتراک گذاشتن یک تجربه اجتماعی یا عضویت در یک گروه اجتماعی
• برای رهایی از استرس
• به دنبال تجربیات جدید و ریسک کردن
• برای تسکین علائم اختلالات سلامت روان (مانند افسردگی، اضطراب)

عوامل خطر دیگر که نوجوان را به سوی مصرف مواد هدایت می کنند، عبارتند از :خودکنترلی ضعیف، عدم نظارت والدین و اختلالات روانی مختلف (به عنوان مثال، اختلال کمبود توجه/بیش فعالی ، افسردگی). همچنین نگرش های والدین و مثال‌هایی که والدین در مورد مصرف خودشان از الکل، تنباکو، داروهای تجویزی و سایر مواد ارائه می‌کنند، تأثیری قوی بر بروز اعتیاد در فرزندان دارد.

 

بر اساس نظرسنجی های ملی ایالات متحده، نسبت نوجوانان دبیرستانی که در طول زندگی خود پرهیز از همه مواد را گزارش می کنند، در ۴۰ سال گذشته به طور پیوسته در حال افزایش بوده است. با این حال، در همان زمان، طیف گسترده‌ای از محصولات قوی‌تر، اعتیادآورتر و خطرناک‌تر (مثلاً مخدرهای تجویزی، محصولات حشیش با قدرت بالا، فنتانیل ، سیگارهای الکترونیکی) در دسترس قرار گرفته‌اند. این محصولات، نوجوانانی را که شروع به مصرف مواد می کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عواقب حاد و طولانی مدت قرار می دهند.

همه‌گیری کرونا تأثیر متفاوتی بر مصرف مواد نوجوانان داشته است. در طول دوره های اقامت در خانه، میزان شروع به مصرف مواد کاهش یافت، اما میزان مصرف در مصرف کنندگان مواد افزایش بالایی داشته است، زیرا برخی از نوجوانان مصرف مواد خود را به عنوان مکانیزمی برای مقابله با استرس افزایش دادند. مصرف انواع مواد، به ویژه مصرف مواد استنشاقی، خطر عفونت و همچنین خطر بیماری شدید را افزایش داده است. بنابراین، مداخلاتی که مصرف مواد را کاهش می دهد، بخش مهمی از استراتژی کاهش کووید ۱۹ است.

 

 الکل

مصرف الکل در کل جهان متداول است و بیشتر نوجوانان آن را مصرف می کنند.  گزارش ها نشان می دهند که در سال ۲۰۲۱ تا کلاس دوازدهم، ۵۴ درصد از نوجوانان الکل را امتحان کرده اند، و نزدیک به ۲۶ درصد آنها را مصرف کنندگان فعلی الکل در نظر گرفته اند (که در ماه گذشته الکل مصرف کرده اند). تقریباً ۹۰ درصد از کل الکل مصرف شده توسط نوجوانان در طول بیش مصرفی رخ می دهد و آنها را در معرض خطر تصادفات، جراحات، فعالیت جنسی ناخواسته و سایر پیامدهای پر خطر قرار می دهد. بیش مصرفی به عنوان الگویی از مصرف الکل تعریف می شود که سطح الکل خون را تا ۸۰ میلی گرم در دسی لیتر (۳۷/۱۷ میلی مول در لیتر) افزایش می دهد. تعداد نوشیدنی‌هایی که باعث پرخوری می‌شوند به سن و جنس بستگی دارد و برای دختران نوجوان جوان‌تر می‌تواند به ۳ نوشیدنی در عرض ۲ ساعت برسد.

در ایالات متحده آمریکا جامعه و رسانه ها نوشیدن الکل را به عنوان یک مکانیسم قابل قبول، مد روز یا حتی به عنوان یک مکانیسم سالم برای مدیریت استرس، غم و اندوه یا مشکلات سلامت روان نشان می دهند. علی‌رغم این تأثیرات، والدین می‌توانند با انتقال انتظارات روشن به نوجوان خود در مورد نوشیدن، تعیین محدودیت‌ها به طور مداوم و نظارت، تفاوت دیدگاه ها را مشخص و نوجوانان خود را از مضرات مصرف الکل آگاه کنند، بدانند. برخی از نوجوانانی که الکل را امتحان می کنند، دچار اختلال مصرف الکل می شوند. عوامل خطر شناخته شده برای ایجاد یک اختلال شامل شروع نوشیدن در سنین پایین و ژنتیک است. نوجوانانی که یکی از اعضای خانواده شان مبتلا به اختلال مصرف الکل است بیشتر در معرض خطر سوء مصرف الکل قرار دارند.

 

سیگار

اکثر بزرگسالانی که سیگار می کشند در دوران نوجوانی شروع به کشیدن سیگار کردند. اگر نوجوانان قبل از ۱۹ سالگی سیگار را امتحان نکنند، بعید است که در بزرگسالی سیگاری شوند. میزان مصرف تنباکوی قابل احتراق بین نوجوانان در دهه های ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ به طور چشمگیری کاهش یافت و همچنان رو به کاهش است. گزارش ها نشان می دهند در سال ۲۰۲۱، حدود ۴.۱٪ از دانش آموزان کلاس دوازدهم مصرف فعلی سیگار (سیگار کشیدن در ۳۰ روز قبل) را گزارش کردند، که نسبت به ۲۸.۳٪ در سال ۱۹۹۱ و ۵.۷٪ در سال ۲۰۱۹ کاهش یافته است. فقط حدود ۲% نوجوانان هر روز سیگار می کشند.

قوی‌ترین عوامل خطر برای سیگار کشیدن نوجوانان داشتن والدین سیگاری (تنها عامل پیش‌بینی‌کننده) یا داشتن همسالان و الگوها (مثلاً افراد مشهور) سیگاری است. سایر عوامل خطر عبارتند از

• عملکرد ضعیف مدرسه
• رفتار پرخطر (مثلاً رژیم غذایی بیش از حد، به ویژه در بین دختران، درگیری فیزیکی و رانندگی در حالت مستی، به ویژه در بین پسران، استفاده از الکل یا مواد دیگر)
• توانایی حل مسئله ضعیف
• در دسترس بودن سیگار
• عزت نفس ضعیف

به طور معمول، نوجوانان مبتلا به اختلال سوء مصرف مواد متوسط ​​یا شدید برای ارزیابی و درمان بیشتر، اغلب توسط یک متخصص بهداشت رفتاری، یا در برخی موارد، به یک برنامه تخصصی درمان اختلال مصرف مواد انیاز دارند.به طور کلی می توان از همان درمان های رفتاری برای بزرگسالان مبتلا به اختلالات مصرف مواد برای نوجوانان نیز استفاده کرد. با این حال، این درمان ها باید با سن و نیاز آنها سازگار شوند. با نوجوانان نباید مانند برنامه های مشابه بزرگسالان رفتار کرد. آنها باید از برنامه های ویژه و درمانگران متخصص خدمات دریافت کنند.