گستاوو پترو، چریک سابق، در مراسم سوگند خود گفت که کشورش در حال یافتن «شانسی دوباره» برای مقابله با خشونت و فقر است. نخستین رئیس جمهور چپگرای کلمبیا سوگند یاد کرد و قول داد که با «تبعیض» مبارزه کرده و صلح را در کشورش که مدتهاست درگیر خضومتهای خونین میان دولت، قاچاقچیان مواد مخدر و گروههای شورشی بوده است، به ارمغان بیآورد.
گستاوو پترو یکی از اعضای سابق گروه چریکی «ام-۱۹» کلمبیا، در ماه ژوئن با شکست احزاب محافظهکار طرفدار تغیرات معتدل به نفع اقتصاد بازار، پیروز شد اما نتوانست با گروههای زیست محیطی و رهبران مناطق روستایی ناامید از افزایش فقر و خشونت علیه حقوق بشر ارتباط برقرار کند. روز یکشبه او گفت که کلمبیا «شانسی دوباره» برای مقابله با خشونت و فقر یافته است و قول داد که دولت وی سیاستهای اقتصادی را اجرا خواهد کرد که به نابرابری های طولانی مدت پایان داده و همبستگی با آسیبپذیرترین اقشار کشور را تضمین کند.
رئیس جمهور آینده کلمبیا گفت که مایل به آغاز گفتوگوهای صلح با گروههای مسلح در سراسر این کشور است. وی همچنین از ایالاتمتحده و سایر کشورهای توسعه یافته خواست تا سیاست مخدری خود در خصوص ممنوعیت موادی همچون کوکائین را تغییر دهند، زیرا این سیاستها موجب درگیریهای خشونت آمیز در سراسر کلمبیا و دیگر کشورهای آمریکای لاتین میشود.
او در ادامه افزود:«هماکنون زمان یک کنوانسیون بینالمللی جدید است که میپذیرد جنگ با مواد مخدر شکست خورده است.» البته که صلح قابل حصول است؛ اما این امر بستگی به این نکته دارد که سیاستهای فعلی در خصوص مواد مخدر با اقداماتی موثر جایگزین شده و از افزایش مصرف در جوامع توسعه یافته جلوگیری کند.
توافق صلح سال ۲۰۱۶ بین دولت کلمبیا و نیروهای مسلح انقلابی، تمرکز رای دهندگان را از درگیریهای خشونت آمیز در مناطق روستایی دور کرد و به مشکلاتی همچون فقر و فساد دامن زد و به محبوبیت احزاب چپ در انتخابات ملی منجر شد. با این حال گروههای شورشی کوچک مانند ارتش آزادی بخش ملی و دسته خلیج به مبارزه بر سر مسیرهای قاچاق مواد مخدر، معادن طلای غیرقانونی و سایر منابع رها شده توسط فارک ادامه میدهند.
پترو ۶۲ ساله سیاستهای مخدری به رهبری آمریکا را شکست خورده توصیف کرد اما همچنین گفت که مایل است با واشنگتن در شرایطی «برابر» در حوزههای مبارزه با تغییرات اقلیمی، ایجاد زیرساخت در مناطق روستایی که برگ کوکا (به عنوان تنها محصول قابل دوام) کشت میشود، کار کند.
یان باست دانشمند علوم سیاسی در دانشگاه روزاریو بوگوتا گفت:« وی برنامه بسیار جلهطلبانهای دارد اما او باید اولویت بندی داشته باشد. خطری که پترو با آن مواجه میباشد آن است که او به یکباره اصلاحات زیادی را دنبال میکند و به همین دلیل چیزی به دست نمیآورد».
تحلیلگران انتظار دارند که سیاست خارجی پترو به طور قابل توجهی متفاوت از سیاست خارجی پیشینیان وی باشد. ایوان دوکه محفاظهکاری که از سیاست مخدری آمریکا حمایت میکرد و با دولت آمریکا برای منزوی کردن دولت ونزوئلا همکاری میکرد.
در سوی مقابل پترو گفته است دولت مادورو را به رسمیت میشناسد و تلاش میکند تا با رئیس جمهور ونزوئلا در خصوص چندین موضوع همچون مبارزه با گروههای شورشی در امتداد نقاط مرزی همکاری کند. برخی ساکنان مرزی امیدوارند که این بهبود روابط موجب افزایش تجارت و ایجاد فرصتهای شغلی شود.