کادراس موسسه کادراس
شاید مورفین یکی از نام آشنا‌ترین مواد مسکن از خانواده اوپیوئیدها است. نخستین بار در سال ۱۸۰۳ مورفین از تریاک استخراج شد. این ماده که از گیاه خشخاش گرفته می‌شود به دلیل کاهش درد افراد بیمار یا معتاد به تریاک، به صورت مستقیم و غیر مستقیم در پزشکی نوین مورد استفاده قرار می‌گیرد.معمولا مورفین برای خانم‌هایی که تازه زایمان کردند، دچار سکته قلبی شدند یا افرادی که از دردی شدید رنج می‌برند، تجویز می‌شود. دیگر مواد مصارف مورفین عبارت‌اند از کمر درد، اسهال شدید، ریفلاکس معده و درد ناشی زخم. این ماده مسکن از طریق تزریق، شیاف یا دهان به فرد بیمار عرضه می‌شود. با وجود آنکه مورفین دارای خواص غیرقابل انکار در حوزه پزشکی است اما سوء مصرف آن می‌تواند تاثیر جبران ناپذیری برای سلامتی یا حتی جان افراد داشته باشد. در ادامه این یادداشت سعی خواهیم کرد تا تاثیر بیش‌مصرفی مورفین را بر رروی سلامت افراد بررسی کنیم.
جنس سفید، میمون، روکانول، ام و … از جمله دیگر نام‌های مورفین است. نوع استعمال مورفین بر روی ظاهر شدن تاثیر این مواد موثر است. به عنوان مثال اگر شخص از طریق دهان اقدام به مصرف مورفین کند احتمالا یک ساعت تاثیر آن را حس خواهد کرد و این وضعیت تا ۶ الی ۷ ساعت با او خواهد بود. این ماده اعتیاد آور خیلی زود جسم و روان شخص مصرف کننده را به خود به دلیل ایجاد حس آرام بخش و سرخوشی وابسته می‌کند و معمولا فرآیند ترک آن بسیار سخت و پیچیده است.
تاثیرات ناشی از مصرف یا سوء مصرف مورفین در افراد مختلف فرق دارد. مصرف مورفین می‌تواند موجب ایجاد حالت تهوع و استفراغ، تنگ شدن مردمک چشم، انقباض عضلانی، تشدید فشار خون، ایجاد اخلال در دستگاه گوارش، خارش، عقیم شدن، ایجاد اشکال در فرآیند ادرار، عدم تمرکز، عدم هوشیاری، ایجاد اختلال در فکرکردن و … از عوارض ناشی از مصرف این مواد است. مطالعات نشان می‌دهد مصرف دوز بالا این مواد موجب تنگی نفس، کما و حتی مرگ در افراد می‌شود. مجموعه این عوارض نشان می‌دهد که پزشکان باید دقت بسیار زیادی در تجویز این دارو برای بیماران خود داشته باشند؛ زیرا عدم دقت به ویژگی‌های منحصر به فرد هر شخص و میزان مصرف مورفین می‌تواند تاثیرات مخربی بر روی جسم و روح شاخص باقی بگذارد.
در آخر باید گفت افراد درگیر اعتیاد به مورفین باید بدانند که دوز پایین این ماده تا ابد حس آرامش و سرخوشی به ایشان نخواهد داد. پس از مصرف مورفین بدن فرد به سرعت نسبت به این ماده مقاومت نشان می‌دهد. تداوم این روند موجب می‌شود تا شخص معتاد برای تکرار تجربه سرخوشی ناشی از مصرف مواد به سراغ مصرف بیشتر مورفین حرکت کند. به عبارت دیگر شخص معتاد برای رسیدن به حس نشئگی باید دوز مصرف خود را افزایش دهد. تداوم این روند به آن معناست که با افزایش مصرف شخص امکان ایجاد حس خفگی و حتی مرگ در شخص معتاد بیشتر می‌شود. برهمین اساس توصیه می‌شود که به هیچ وجه افراد به سمت مصرف اعتیاد گونه مورفین حرکت نکنند و اگر نیازی به مصرف آن پیدا کردند حتما با تجویز پزشک و به میزان لازم اقدام به مصرف این ماده اعتیادآور و خطرناک کنند.
