کادراس موسسه کادراس
در سال های اخیر اعتیاد به مواد مخدر نه تنها در ترکیه که در تمام جهان به یکی از مهمترین مسائل تبدیل شده است. مشکلات مرتبط به مواد به‌عنوان یک تهدید اساسی برای امنیت و موجودیت اجتماعی دیده می شود. افزایش میزان مصرف مواد در بین جوانان دیده شده و از آن به‌عنوان یکی از مسائل برجسته اجتماعی یاد می شود. بنابر این پژوهش هایی در این مورد انجام شده است تا درک درستی از شیوع اعتیاد به مواد به دست دهد. باید توجه داشت که درمطالعات و پژوهش های مختلف میزان شیوع اعتیاد به مواد مجاز و غیر مجاز مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است ولی هدف این تحقیق از یکسو می‌کوشد چگونگی شیوع استعمال مجاز از قبیل نیکوتین و مشروبات الکلی را بررسی کند و از سوی دیگر میزان گرایش به مواد غیر مجاز (قاچاق) از قبیل مواد مخدر، مواد استنشاقی و مانند آنها در نموداری شیوع اعتیاد را در بین دانشجویان دانشگاه‌های ترکیه به انواع مواد و نیز در سراسر جهان به نمایش درآورد.
یافته‌های مطالعات و پژوهش های بین المللی در خصوص اعتیاد، نتایج مشابهی را در ارتباط با پیامدهای منفی اعتیاد در زندگی اجتماعی به دست داده است. برای شرح و توضیح پژوهش انجام شده توسط کمیسیون اروپا در مورد گسترش و افزایش مشکلات مرتبط با مواد {مخدر} در تعدادی از کشور های عضو اتحادیه اروپا با مساعدت سازمان سنجش اروپا را مورد بررسی و مطالعه انجام گرفته است. بعنوان کسب نتیجه از این مطالعات مشاهده گردید که طبقه جوان اروپایی دریافتند که دسترسی به مواد غیر مجاز (قاچاق) آسان و از آن آسانتر بدست آوردن موادی مانند الکل و توتون است (بررسی سال ۲۰۰۸ کمیسیون اروپا).
و ایضاً تخمین زده شده است که ۲۵ در صد از بزرگسالان نیز مصرف کننده مواد غیر مجاز (قاچاق) حد اقل یک بار در طول زندگیشان هستند. مقدار و سطوح مصرف مواد، مختلف است و در هر کشوری با سرزمین دیگر متفاوت است. مثلاً در کشور های دانمارک، فرانسه و بریتانیا حدود یک سوم جمعیت بزرگسال تخمین زده می شود که بنوعی در زندگیشان مصرف کننده مواد هستند این برآورد در کشور بلغارستان، یونان، قبرس، مجارستان، پرتغال، رومانی و ترکیه تا کمتر از۱۰ در صد را نشان می دهد(آمار ۲۰۱۴). اگرچه مشروبات الکلی و مواد مخدر در کشور های اسلامی حرام شرعی هستند، اما مصرف مشروبات الکلی و استعمال مواد با سرعت در سال های اخیر افزایش یافته است . مصرف مواد مخدر در ایران نیز مسئله مهمی است. بر اساس اطلاع مقامات رسمی کشور در بین کشور ها، ایران بالاترین اندازه شیوع را خاصه در مواد افیونی داراست.
بعلاوه استفاده از هروئین کریستاله و آمفیتامین های محرک افزایش پیدا کرده و بر اساس گزارش ۲۰۱۴ یو ان او دی سی، اعتیاد به مواد مخدر در گروههای اجتماعی مانند جوانان، بزرگسالان و بانوان رو به فزونی نهاده است.
مطالعات انجام گرفته از سوی مرچنت در سال ۱۹۷۶ و سحریان در سال ۲۰۱۰ حاکی از آن است که میزان مصرف مشروبات الکلی و اعتیاد به مواد مخدر کمتر از میزانی بود که در کشور های غربی جریان داشت. اگرچه میزان مصرف در مقیاس پائین تر قرار داشت لکن مشکل در حال جدی تر شدن بوده است. کشور ترکیه ، یکی از کشورهای پرجمعیت اسلامی ، در حال تجربه کردن همین مشکل است که این مطلب بعنوان یک واقعیت در این کشور شناخته شده است. که شیوع مصرف مواد در سال های اخیر بصورت خطرناکی افزایش یافته است. بر اساس گزارشات رسمی که توسط مرکز آمار ترکیه در مورد مواد مخدر و اعتیاد به مواد در سال ۲۰۱۱ منتشر شده، حدود ۲۷ در صد افراد کشور در دوران زندگی خود مصرف انواع مواد غیر مجاز را تجربه کرده اند و حشیش (مواد شاهدانه ای) شایع ترین مواد غیر مجاز از این دست است. میزان استعمال تنباکو ومشروب الکلی حد اقل یک بار درطول زندگی به ترتیب ۵۷ و ۴۴ در صد برآورد شده است.
گرایش یک مفهوم اساسی در مطالعات امور اجتماعی است. مطالعات و بررسی های اجتماعی برگرایشات و مفاهیم مرتبط با آن متمرکز است تا جائی که در مورد گرایشات، اعتقاد این است که در تفکر ، احساس و رفتار فرد نفوذ می کند (نظریه بارون و برایان در سال ۱۹۷۷، آل پورت ۱۹۳۵).تحقیقاتی در مورد اعتیاد وجود دارد که پیش از اینکه نقطه نظراتی که گرایشات به اعتیاد در تصمیم فرد و نظرات وی نفوذ کند، بایستی شرح مبسوط آن ارائه شود. مردم در مورد افرادی که به مواد مخدر (مواد غیر مجاز) معتاد هستند یک نگاه کلیشه ای دارند. طرد معتاد بخاطر ننگ و زشتی اعتیاد و عکس العمل های تنبیهی به اعتیاد در جامعه برخورد های متداول هستند. عموماً این برخورد های منفی شرایط را برای معتاد جهت بازسازی و بازگشت به جامعه سخت می کند (گریس ۲۰۰۶).
پژوهش ها برای نظریه های درمان پزشکی تخصصی اعتیاد وجود دارند که متداول ترین نتیجه مطالعات و پژوهش ها است(گریس ۲۰۰۶، وارگاس و لوییز ۲۰۰۸، ان سی ای تی ای ۲۰۰۶، وگت ات ال ۲۰۰۵، گرینوود ۱۹۹۲، روشه ات ال ۱۹۹۱، عبد و نورامونوز ۱۹۹۰).
حاصل بدست آمده از این مطالعات بنظر می رسد که چندان هم نتیجه بخش نبود. مثلاً گریس (سال ۲۰۰۶) در مطالعات خود چنین اظهار نظر کرد که راه حل پزشکی تخصصی ممکن است معتاد را به دارو های آرام بخش متمایل کند.
در مطالعات انجام گرفته توسط وارگاس و لوییز در سال ۲۰۰۸، پرستاران درک شخصی خود را در مورد مشروبات الکلی بیان کردند که بنظر می رسید نتایج ناپایدار و غیر دقیقی را بدست داده بودند. درحالیکه بعضی از پرستاران مصرف مشروبات الکلی را امری منفی تلقی می کردند، برخی دیگر تحلیل مثبتی از صرف مشروبات الکلی داشتند(علت ناپایداری نظریه های کلینیکی در خصوص صرف مشروبات الکلی). در بررسی دیگری که توسط عبد و نورا مونوز در سال ۱۹۹۰ انجام گرفت، گزارش شده است که اکثر پزشکان اعلام آمادگی کردند که علیرغم این واقعیت که معتادان مواد مخدر غیر قابل اعتماد و اتکا هستند، به آنها کمک کنند، آنها معتادان را بعنوان معتادان مواد مخدر مورد توجه قرار دادند و این پزشکان خود را در قبال مسایل آنان مسئول و در عین حال برای اعتیاد راه درمان پزشکی را توصیه نکردند.
برای مطالعه بخش اول این مقاله کلیک کنید …
برای مطالعه بخش سوم این مقاله کلیک کنید…
برای دانلود این مقاله به زبان اصلی کلیک کنید …
بازنشر این مطلب صرفاً با ذکر منبع «کادراس» بلامانع است.
