همانطور که کرونا ویروس به سرعت در کارها و زندگی روزمره همه ما تاثیر گذاشته و پروتکلهای بهداشت فردی و اجتماعی برای پیشگیری از شیوع آن توصیه شده است، اما نمیتوان آن را به معنای انزوا و تنهایی امروز زندگی انسانها دانست. همه این موارد تاکید بر این موضوع دارد که با شیوع کرونا ممکن است افرادی که در مسیر بهبودی از اختلال سوء مصرف قرار داشتند، اکنون با رعایت فاصله و در خانه ماندن احساس انزوا و تنهایی کنند درست احساسی که فرد با شروع اعتیاد خود و حتی طرد و انزوایی که یک فرد معتاد تجربه کرده بود، در این شرایط فرد معتاد، دوستان و خانواده خود را به عنوان غریبه و حتی دشمن میپندارد. اما مسیر بهبودی وقتی فراهم میشود که انزوا و تنهایی او شکسته و وارد جامعه و زندگی گذشته خود شود.
اکنون که با همهگیری کرونا ویروس رعایت فاصله اجتماعی و در خانه ماندن تشویق شده و حتی در برخی کشورها اجباری است، چالش جدی برای افراد دارای اختلالات سوء مصرف است که در دوران بهبودی و درمان به سر میبرند. اولین واکنش این افراد به دنبال قطع روابط اجتماعیشان، استرس است. درسته رعایت فاصله اجتماعی ضروری است اما لازم نیست به معنای انزوا باشد، بلکه باید برای عبور از این شرایط مسیر بهبودی نیز انتخاب شود تا فرد در حال درمان اعتیاد مانند گذشته بتواند ارتباطات خود را داشته باشد و در این شرایط بازگشت دوباره دوستان و خانواده فرد در حال بهبودی و درمان میتواند کمک بسیاری به او کند؛ به گونهای که فرد احساس کند به زندگی گدشته خود پیش از مصرف مواد بازگشته است.